اوزاکا  -دو قطعه سنگ بزرگ دارای نوشته هایی به خط ترکی باستانی در استب های مغولستان شرقی کشف شدند.یک پژوهشگر ژاپنی در 16 جولای 2013 اظهار نمود که این مورد، اولین کشف در بیش از یک قرن گذشته است.به نظر  تاساکی اوساوا Tasaki Osawa ، پروفسور تاریخ باستانی ترکان در دانشگاه تحصیلات تکمیلی اوزاکا  ، قدمت این سنگ نوشته به اواسط قرن هشتم  میلادی می رسد.او اظهار نمود که این یافته ها ممکن است سرنخ های ارزشمندی برای نظامات سیاسی و نهادهای مردم  گوک ترک-که با سلسله های  سویی(ُSui)  و تانگ(Tang) - آن زمان که ایشان بر استب های آسیای مرکزی حاکمیت داشتند- رو در رو بوده اند، به دست دهند.  

    اوساوا  گفت او و پژوهشگران انجمن باستان شناسی فرهنگستان علوم مغولستان، بقایای دو سنگ نوشته ی عظیم را در سایت باستان شناسی  دونگو این شیری (Dongoin Shiree) کشف کرده اند.آن سایت در نزدیکی کوه  دلگر خا آن (Delgerkhaan)  در فاصله ی 400 کیلومتری جنوب شرقی اولان باتور پایتخت مغولستان واقع است.

ایاصوُفیا سیاحاتچیلارینگ دۆنیأ درجه‌سینده حالایان موزه‌لری‌نینگ باشیندا دوریار.دۆنیأ‌نینگ بللی سیاحاتچیلیق سایتلاریندان بیری بولان “تریپ‌ادویز” شو ییلقی مۆشدِری سئوال‌نامالاریندان چیقان نتیجه‌لرینی حالق کؤپچۆلیگی‌نینگ دیققاتینا یتیردی.

گچن ییللاردا بولشی یالی شو ییل هم مۆشدِریلره اینگ قۇوی (قاوی) گؤرن میهمانحانالاری وِ موزه‌لری سورالدی.سئوال‌نامانینگ نتیجه‌سینه گؤرأ ایستامبول‌دا یرله‌شیأن ایاصوُفیا موزه‌سی (گؤرِلگه‌سی)ساناودا ۷-نجی یری ایه‌لدی.

ییلدا ۸،۵ میلیونا قۇلای آدام بیلن دۆنیأ‌نینگ اینگ کؤپ گزیلیأن موزه‌سی آدینا ایه بولان فرانسیا‌نینگ پایتاغتی پاریس‌دأکی لور موزه‌سی بولسا اینگ حالانیانلارینگ ساناویندا ۱۷-نجی یری ایه‌لأپ بیلدی.

اینگ قۇوی میهمانحانالارینگ ساناویندا بولسا ایستامبول‌ینگ سلطان‌احمد اتراپچاسینداقی هُتللردن بیری ۹-نجی یری ایه‌لدی.

    بابک امیرخسروی در گفت‌وگو با تاریخ ایرانی: آذربایجان در گلوی استالین گیر کرد

علي افتخاري روزبهاني

تاریخ ایرانی: «رفیق پیشه‌وری! به نظر من شما وضعیتی را که در ایران و جهان به وجود آمده است درست ارزیابی نمی‌کنید.» این جمله آغازین نامه‌ای است که ژوزف استالین، رهبر آهنین اتحاد شوروی برای جعفرپیشه‌وری، رهبر فرقه دموکرات آذربایجان و نخست‌وزیر حکومت خودخوانده آذربایجان نوشت.

  تاریخ ایرانی: «رفیق پیشه‌وری! به نظر من شما وضعیتی را که در ایران و جهان به وجود آمده است درست     ارزیابی نمی‌کنید.» این جمله آغازین نامه‌ای است که ژوزف استالین، رهبر آهنین اتحاد شوروی برای جعفر   پیشه‌وری، رهبر فرقه دموکرات آذربایجان و نخست‌وزیر حکومت خودخوانده آذربایجان نوشت.

   ايراس: افسانه قسمت مهمی از فولکلور را تشکیل می‌دهد. در افسانه‌ها علاوه بر چیزهای دیگر که عموماً از فولکلور عاید جامعه‌شناسان و غیره می‌شود، می‌توان بهترین و اصیل‌ترین نثر زبان را پیدا کرد. به علاوه افسانه‌ها سرشار از ترکیبات زیبا و تعبیرهای لطیف آن زبانند. مثلاً در داستان‌های کوراوغلو می‌توان نثر زبان ترکی را سراغ گرفت. نگفته پیداست که افسانه‌های هر ملت و کشوری خصوصیاتی دارد که آن‌ها را از افسانه‌های ملل دیگر متمایز می‌کند. در محیط‌های جغرافیایی مختلف و از حوادث و شرایط تاریخی گوناگون افسانه‌هایی با خصوصیات متفاوت زاده می‌شود. مثلاً آنچه در نظر اول در فولکلور سیاه پوستان دیده می‌شود رنج و حسرت عظیمی است که در طی هزاران سال بردگی و استثمار شدن بر آن‌ها سنگینی کرده است و لاجرم در فولکلورشان منعکس شده است.

به گزارش ايراس به نقل از رايزني فرهنگي ايران-مسكو؛ در این شماره در موضوعات مختلف، مجموعه برداشت ها و دیدگاه های جهانگردان روس در خصوص شهرهای ایران، آداب و رسوم ایرانیان، مراکز دیدنی ایران و ... درج شده است که عمدتا در بردارنده نگاهی تحسین آمیز و مثبت از جمهوری اسلامی ایران است.

گزیده ای از نقطه نظرات و دیدگاه های توریست های روس که از ایران دیدن کرده اند، مجموعه‌ای خواندنی را فراهم آورده است که خوانندگان را با برداشت های آنان از فرهنگ و آداب و رسوم ایرانیان آشنا می‌کند.

فرهنگ روس که به صورت الکترونیکی منتشر می‌شود در سایت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران بارگزاری می‌شود.

زبان ترکی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و غنی‌ترین زبانهای جهان همواره مورد توجه زبانشناسان بوده است.تا کنون سنگ‌نوشته‌های زیادی به زبان ترکی متعلق به هزاره‌های گذشته و به ویژه دوران امپراتوری باشکوه "گؤک تورک" کشف و بازخوانی شده است.اما تحقیقات در زمینه کشف سنگ‌نوشته‌های بیشتر همچنان ادامه دارد.در آخرین پژوهشها، متخصصین دانشگاه اوساکای ژاپن با انجام حفریات در مغولستان دو سنگ‌نوشته جدید با متون و طمغاهای ترکی کشف کردند.یکی از این سنگ‌نوشته‌ها به طول ٤ متر و دیگری به طول ۳ متر می‌باشد.

سنگ‌نوشته‌های مذکور در ٤۰۰ کیلومتری شمال شرقی اولانباتور پایتخت مغولستان در نزدیکی قصبه تووشینشیری کشف گردید.بر روی سنگ‌نوشته‌ها جمعا ۲۰ سطر و ۲۸۳۲ حرف به صورت طمغا وجود دارد.

برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به آدرس اینترنتی زیر مراجعه کنید:

www.infomongolia.com/ct/ci/6162

منبع: تی.آر.تی فارسی

تۆرکمنیستان‌داقی یاش اۇغلانلار و قیزلار یۇقاری اقوولارینی تۆرکیه‌ده دۇوام اتدیرمِک ایسله‌یأر.

تۆرکمنیستان‌داقی بیلیم‌یورتلاری (دانشگاه لار) هر ییل ۶ مۆنگ طالیپ آلیار.

تۆرکمن طالیپلار تۆرکمنیستان‌دان سۇنگ اینگ کؤپ تۆرکیه‌دأکی بیلیم‌یورتلارینا گلیأر.

تۆرکیه‌دن سۇنگ روسیا، اوکراینا، بلاروس و حیتای (چین) تۆرکمن اؤورِنچیلری‌نینگ اوغراق یوردی.

اؤتن ییل ۳۰۰۰ تۆرکمنیستانلی یاش اۇغلان بیلن قیز تۆرکیه‌ده بیلیم‌یوردوندا اۇقاماق اۆچین تۆرکیأ گلدی.   بو ییل بو موقدار ۳۵۰۰-ِه یِتیپ بیلر.

تۆرکمنیستان‌دا ایشله‌یأن ۶۰۰-دِن قۇوراق تۆرک شرکتی بار. بو شرکتلر بۇلسا اینگ کؤپ تۆرکیه‌ده اۇقایان طالیپلاری ایشه آلیار.

منبع:تی. آر.تی تورکمنچه

عثمانلي مؤلفلَري (كتاب). اين اثر در شرح حال و آثار مؤلفان ترك در عهد عثماني، از محمدطاهر بروسه‌لي (بوâرسايي) است.

محمدطاهر در سال 1278ق./1861 در شهر بروسه (بورساي تركيه امروز) زاده شد. وي پس از تحصيلات ابتدايي، در دبيرستان نظام زادگاه خود درس خواند و معلم تاريخ و جغرافي دبيرستان نظام شهر مناستر شد و بعدها در چند شهر ديگر با سمت معلم و مدير مدارس نظام خدمت كرد (:3 ج 30، ص 336).

او فرزند رفعت بيگ بود كه فردي صوفي‌مشرب و اهل شعر و ادب بود (:1 ج 1، ص 204)؛ از اين‌رو، به ادب و عرفان روي آورد و در جرگه مريدان حريري‌زاده، مؤلف كتاب تبيان‌الوسائلدرآمد. محمدطاهر در سال‌هاي نوجواني، پدرش را از دست داد و مرشدش نيز دو سال پس از آشنايي با او درگذشت. بروسه‌لي با ضبط شرح حال و آثار اين دو تن، تأليف مهم‌ترين اثر خود را آغاز كرد كه تكميل آن حدود بيست سال به درازا كشيد (:2 ج 6، ص 453). او براي اين كار حدود بيست مرجع مهم، از جمله ترجمه شقايق نعمانيه و ذيل‌هاي آن؛كشف‌الظنون و ذيل‌هاي آن؛ قاموس‌الاعلام؛ سجل عثماني؛ حديقه‌الجوامع؛ گلدسته رياض عرفان؛ و اغلب تذكره‌هاي شاعران عثماني و فهرست‌هاي كتابخانه‌هاي ممالك عثماني و مصر را مطالعه و بررسي كرد (:1 ج 1، ص 11).

فرهنگستان. واژه فرهنگستان، از زبان پهلوي گرفته شده و به‌معناي مدرسه و مكتب است (:5 ج10، ذيل "فرهنگستان"). فرهنگستان، معادلي است كه در زبان فارسي براي واژه آكادمي[1]  برگزيده‌اند. در فرانسه، آكادمي به انجمن عالي اديبان و نويسندگان گفته مي‌شود. واژه آكادمي از واژه لاتين آكادميا[2]و واژه يوناني آكاداميا[3] ، گرفته شده كه خود مأخوذ از نام قهرمان اسطوره‌اي يونان، آكاداموس آتيك است (12).

آكادميا يا آكادمي، قطعه زميني بود نزديك آتن و متعلق به پهلواني به‌نام آكادموس. بعدها باغي در آنجا ساخته شد. افلاطون در آن به شاگردان خود فلسفه مي‌آموخت و به همين دليل پيروان افلاطون، به آكادميان يا فلاسفه آكادميايي معروف شدند. اين مدرسه تا 529، كه مدارس غيرديني توسط يوستي نيانوس تعطيل شد، داير بود.

فرهنگ‌هاي فارسي. فرهنگ‌هاي فارسي در دو گروه "فرهنگ‌هاي عمومي" و "فرهنگ‌هاي تخصصي" به شرح زير قابل بررسي هستند:

فرهنگ‌هاي عمومي. فرهنگ‌هاي عمومي برحسب محل تأليف به دو دسته تقسيم مي‌شوند: 1. فرهنگ‌هاي عمومي تأليف شده در ايران، 2. فرهنگ‌هاي عمومي تأليف شده در شبه قاره هند.

1. فرهنگ‌هاي عمومي تأليف در ايران. اين فرهنگ‌ها بر حسب دوره زماني، تأليف بر دو گروه "اوليه" و "معاصر" تقسيم مي‌شوند.

1-1. فرهنگ‌هاي اوليه. از وجود فرهنگ‌هاي فارسي تا قرن چهارم هجري خبر چنداني در دست نيست، هر چند كه ابن نديم از كتاب لغتي نوشته ابوالقاسم عيسي بن علي جراح نام مي‌برد كه مؤلف آن در اواخر قرن سوم و اوايل قرن چهارم مي‌زيسته، ولي چون به محتوا و ويژگي‌هاي آن اشاره نكرده است، درباره‌اش سخني نمي‌توان گفت (:1 212). در كشف‌الظنون نيز از كتابي با عنوان تاج‌المصادر نام برده شده كه ادعا شده رودكي سمرقندي نويسنده آن بوده، اما نشاني از آن در دست نيست. به اعتقاد سعيد نفيسي پذيرش ادعاي مؤلف كشف‌الظنون دشوار است (:13 شصت و هشت).

قباله. (قَباله يا قِباله) در لغت، مكتوبي را گويند كه در آن مي‌نويسند چيزي را كه انسان ملتزم مي‌گردد از كار و عمل و يا دين و جز آن و نيز چون كسي قبول كند چيزي را به‌طور مقاطعه و نوشته‌اي بر طبق آن نويسد، آن نوشته عبارت است از قباله، ضمانت‌نامه و معاهده (1: ج 10، ذيل "قباله").

در قرآن مجيد، آيات بسياري به مكتوب نمودن قراردادهايي كه براي اشخاص، الزام و يا ديِنْي را ايجاد مي‌نمايد و همچنين توصيه مؤكد بر انجام درست آن و عدم تخطي از مفاد و شرايط قراردادها آمده است (3).

تكوين شكل امروزي كتاب* را كه به رومي كدكس خوانده مي‌شد به رومي‌ها نسبت مي‌دهند. صفحات كدكس يا از پوست بره موسوم به پارشمن*[1]  يا از پوست گوساله موسوم به ولوم[2]  ساخته مي‌شد. اين پوست‌ها كشيده مي‌شدند و سطوح آن مهياي نگارش مي‌شد، سپس به يك اندازه برش مي‌خوردند تا به شكل كتاب درآيند (:5 25-35).

كتابسنجي[1] . كتابسنجي كاربرد رياضيات و روش‌هاي آماري در مورد كتاب‌ها و ساير رسانه‌هاي ارتباطي است (:14 349). لنكستر كتابسنجي را مطالعه الگوهاي ارتباطي نويسندگان، انتشارات، و متون با به‌كارگيري روش‌هاي مختلف تجزيه و تحليل آماري توصيف مي‌كند (:8 353).

تاريخچه. كتابسنجي مفهومي برخاسته از كتابشناسي آماري است و كاربرد آن به سال‌هاي 1890 برمي‌گردد. شايد بتوان اثر كمپل را كه با استفاده از روش‌هاي آماري به مطالعه موضوعي انتشارات پرداخت، نخستين تلاش در مطالعات كتابسنجي به حساب آورد (3؛ :18 75).

كتيبه[1] . كتيبه به‌نوشته‌اي اطلاق مي‌شود كه بر روي سنگ، در حاشيه  سردر ساختمان‌ها؛ يا گوشه‌هاي پارچه‌هاي خاص نظير پرده، سفره، و بيرق؛ و يا بر صفحه‌هاي كتاب نگارش مي‌يابد (:1 ج 11، ذيل "كتيبه").

سنگ‌نبشته‌هاي (كتيبه‌هاي) يافت شده در مصر و بين‌النهرين و مواردي مانند آن به هزاره چهارم پيش از ميلاد برمي‌گردد. اين كتيبه‌ها بيشتر فرمان شاهان و فرمانروايان و توصيف وقايع و تاريخ جنگ‌ها بوده‌اند (:5 37-38).

از كتيبه‌هاي مهم دوران باستان در ايران و نواحي اطراف آن يكي كتيبه آشور بانيپال در ذكر فتح شهر شوش و وقايع پس از آن (:10 8)، و ديگر كتيبه‌هاي دوگانه داريوش هخامنشي در بيستون به زبان‌هاي پارسي قديم و عيلامي بابلي است، كه يكي به كتيبه بزرگ و ديگري به كتيبه كوچك موسوم است.

مُرَقَّع[1] . مرقع يا مرقعه، اسم و صفت مفعولي از واژه عربي

ترقيع، و جمع آن مرقعات است. رقعه ـ به معني پاره چيزي، تكه، قطعه، مكتوب، نامه و ترقيع به مفهوم وصله كردن و پينه كردن، آمده است (:2 ج 4، ذيل "مرقع" :9 ج 2، ذيل "مرقع").

مرقع در زبان عربي معاني گوناگون دارد كه اهم آنها عبارتند از: مرد كارآزموده، جامه پروصله يا پاره پاره به هم دوخته، و خرقه صوفيان كه از اتصال قطعات مختلف و گاه رنگارنگ به‌هم ساخته مي‌شد(:5 ج 12، ذيل "مرقع"؛ :10 207).

مستندسازي[1] . به هر دو عمل توليد و استفاده از سياهه واژگان پذيرفته شده در نظام ذخيره و بازيابي اطلاعات مستندسازي مي‌گويند. در نظام‌هاي بازيابي متني واژگان پذيرفته شده، اكثر نقاط دستيابي را تشكيل مي‌دهند. كنترل واژگان به‌منظور رفع نارسايي‌هاي زبان طبيعي صورت مي‌گيرد و به فهم روابط ميان مفاهيم و رفع ابهام و چند شكلي واژگان كمك مي‌كند.

مهار واژگان مزاياي زيادي دارد. از آن جمله مي‌توان به‌سهولت جست‌وجو در فهرست، هدايت كاوشگران به اصطلاحات مشابه ديگر، و امكان تغيير سريع شناسه‌هاي فهرست اشاره كرد (2: 12).

ميراث فرهنگي[1] . ميراث فرهنگي به آثار مادي و معنوي به جامانده از گذشته گفته مي‌شود كه بر هويت فرهنگي يك جامعه انساني دلالت دارد و از آن جهت قابل توجه است كه در شناخت زندگي گذشتگان مفيد و مؤثر است و براي مطالعه جوامع، اقوام، و ملل گوناگون، و نيز بازشناسي آثار مادي تمدن‌ها و سير تشكيل و تكامل آنها سندي باارزش به‌شمار مي‌آيد (1: 3؛ 3: ج 3، ص 11-15؛ 4: 73).

براي هر ملت، شناخت گذشته براي ساختن آينده‌اي بر پايه هويت فرهنگي خويش اهميت مي‌يابد. در حقيقت پويايي و بقاي فرهنگي در آينده، نيازمند پيوستگي ميان ديروز و امروز و فرداي ملت‌هاست (10: 6-9).

امروزه در آغاز هزاره سوم و عصر ارتباطات و جهاني شدن، وجه تمايز ملت‌ها از يكديگر هويت فرهنگي است كه ريشه در ميراث فرهنگي دارد. از اين‌رو، حفظ ميراث فرهنگي براي يك ملت، پشتوانه حيات فرهنگي در آينده خواهد بود.

ورّاقي. ورّاق به معني كاغذبُرنده، كاغذ فروش، كراسه‌نويس، صحاف، كاتب، و نويسنده است (7: ج 2، ذيل "وراق" و "وراقي"). وراق در واقع كسي است كه كاغذ را مي‌بُرد و ورق مي‌سازد. وراق‌ها گاه با موي اسب و گاهي با ناخن خود يك ورق را دو حِصّه (قسمت) مي‌كردند. چون كاغذ گرانبها بود، وراق در بريدن آن صرفه‌جويي مي‌كرد و مهارت خود را در قطع و برش كتاب‌ها نشان مي‌داد و از اين‌روست كه اين فن از هنرهاي ظريف محسوب مي‌شود (5: ذيل "وراق").

تاريخچه. از جمله مهم‌ترين كشورهايي كه در وراقي سرآمد بوده‌اند، مصر، ايران، تركيه، هند، عربستان، و يمن هستند. هر يك از اين كشورها از لحاظ شيوه كار، ويژگي‌هاي خاص خود را داشتند (9: 20).

برخي فُقها وقف كتاب را در ابتدا نپذيرفتند و به‌سبب آسيب‌پذيري، آن را با اصل دائمي بودن استفاده از مال وقفي مغاير مي‌دانستند، ليكن سرانجام فقها وقف مصاحف و كتب را پذيرفتند (4: 106-107). وقف كتاب گاه براي استفاده اشخاص معين (مثل افراد خانواده) صورت مي‌گرفت، در اين صورت به آن "وقف خاص" مي‌گفتند. نوع ديگر، "وقفِ نيمه عمومي" يا "شبه عام" بوده و در آن، كتاب يا كتابخانه براي گروه‌هاي حرفه‌اي (مانند طلاب علوم ديني و پزشكان) و يا ديني (پيروان و علماي مذهب خاصي) وقف مي‌شد. گاه نيز بر يك مكان خاص (مانند مسجد، مدرسه، خانقاه، آرامگاه، و بيمارستان) وقف مي‌كردند. نوع سوم، "وقف عمومي" كتاب و كتابخانه، يا وقف براي "طالبان علم" و يا بر "جميع مسلمانان" بود (5: 82-90).

«ملاحظاتی پیرامون تواریخ نایافته و تاریخ نگاری محلی در خوارزم سده های 4 -5 ق» اثر محمدعلی کاظم بیکی، «شرح الحکمه العرشیه ملااسماعیل اصفهانی ، پاسخی به جرح عرشیه احسائی» اثر احسان کردی اردکانی، «تحلیل نثر جامع التواریخ رشیدالدین فضل الله از نظر شاخصهای سبکی و ادبی» نوشته علی محمدی، «مصارع الشعرا شاعری ناآشنا» تألیف احمدرضا یلمه ها از دیگر مقالات به کار رفته در دوفصلنامه علمی – پژوهشی آینه میراث است.

چکیدۀ مقالات به عربی به ترجمه حامد صدقی و چکیدۀ مقالات به انگلیسی ترجمه مجدالدین کیوانی سرفصل های پایانی این شماره از آینه میراث است.

دوفصلنامۀ پژوهشی آینه میراث به صاحب امتیازی مرکز پژوهشی میراث مکتوب، مدیرمسئولی اکبر ایرانی و سردبیری حسن رضایی باغ بیدی در 278 صفحه منتشر شده است.

    منبع:مرکز پژوهشی میراث مکتوب

مراسم اختتاميه ششمین  دوره دانش افزايي زبان و ادبيات فارسي  روز چهارشنبه  مورخ 19/4/91 با حضور آقای مرتضایی فر سرکنسولگرل  ج.ا ايران در استانبول ، مدرسان  دوره، و رئیس کرسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه استانبول ، استادان کرسي زبان و ادبيات فارسي دانشگاه استانبول و دانشجويان و زبان آموزان فارسي در محل سر کنسولگری ج . ا.ایران در  استانبول برگزارشد.

 پس از نواخته شد ن سرود ملی کشورمان؛ حجه الاسلام و المسلمین حسن شعبانی وابسته فرهنگی  کشورمان  در استانبول به  حاضران در مراسم خیر مقدم گفت و از زحمات و تلاش های دکتر رحمان مشتاق مهر و دکتر کاووس حسن لی و دکتر عبداله دودانگه به جهت تدريس درششمین  دوره دانش افزايي زبان و ادبیات فارسی  و نیز ازرئیس کرسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه استانبول به منظور مساعدت در برگزاری این دوره  تشکر نموده و ادامه داد: امیدوارم شرکت کنندگان از مطالب و دروس ارائه شده توسط استادان  استفاده  علمی لازم را از کلاس های این دوره برده باشند وی افزود وابستگی فرهنگی استانبول در زمینه آموزش زبان فارسی طبق یک برنامه مدون عمل می نمایدوبحث ادبیات فارسی را هدف اصلی خودقرار داده چرا که همه مفاهیم بلند معنوی وانسانی ملت بزرگ ایران با ادبیات فارسی قابل نشر می باشد  برنامه با پخش نما آهنگی از پیشینه فرهنگی و ادبی کشورمان ادامه پیدا کرد .

• Uruşdan öň iki sany aga-ini ýaşapdyr. Uly agasy kolhozyň traktoryny sürüp mydama daýhançylyk bilen meşgullanar eken. Kiçi inisi welin işýakmaz bolansoň, bazarda kezzaplyk edip adamlary çürkär eken. Uruş başlaýar, daýhan agasy eline ýarag alyp urşa gidýär. Inisi bolsa urşa gitmän gaçgak bolýar. Uruş gutarýar, agasy uruşdan sag-aman dolanyp gelip, ýene öňki işine başlaýar. Inisini welin tutup Sibire sürgün edýärler. Inisi bir ýyla golaý oturansoň derrewem yzyna dolanyp gelýärde, kolhoza işe girýär. Ilki brigadir, soňra başlyk, yzýanam bolsa raýkoma çekilýär. Bir gün ýaňky aga-ini bir ýerde gabatlaşyp çaýlaşýarlar. Şonda agasy, inisine sorag berýär:
  - Men ömürboýy halal işläp kolhoza şunça hyzmat etdim, uruşda döş gerip uruşdym, emma meniň şol bir işim. A sen bolsa, gaçgak, dönük bolsaňam gaýtam beter ýokaryk çekýäler, bu ne beýle?
  - Hemme zat dogry. Meniň zähmet depderçämde - agasy sowet soýyzynyň gahrymany - diýen ýazgy dur. A seniň zähmet depderçäňde bolsa – inisi
  gaçgak – diýen ýazgy bar!
  
  
  www.ertir.com

 مدير مسوول نشر پيك ريحان گرگان از انتشار 2 كتاب تازه خبر داد. احمد خواجه‌نژاد گفت: كتاب‌هاي «استرآباد در سفرنامه‌هاي عصر قاجار» تاليف احسان گوهري‌راد، كارشناس ارشد تاريخ و پژوهشگر و همچنين كتاب‌ «كتاب‌شناسي استان گلستان» به‌كوشش محمد انصار، مولف و پژوهشگر تاريخ، همزمان با 20 شهريور، روز گرگان منتشر شده است. وي افزود: كتاب نخست كه با مقدمه دكتر جواد هروي، مدرس دانشگاه و عضو كميسون فرهنگي مجلس منتشر شده به بررسي وضعيت، پيشينه تاريخي استرآباد در عصر قاجار مي‌پردازد و از نگاه سفرنامه‌ها گذشته اين سرزمين را تشريح مي‌كند.
خواجه‌نژاد تصريح كرد: كتاب دوم نيز به فهرست‌نويسي کتاب‌ها، مقالات، و گزارش‌هایی است که درباره‌ی یکی از موضوعات مرتبط با منطقه‌ی جغرافیایی استان گلستان اعم از تاریخ و جغرافیا، جامعه شناسی، توسعه، فرهنگ و هنر، کشاورزی ومحیط زیست، مشاهیر، و...  تاکنون به چاپ رسیده است.
مدير اجرايي نشر پيك ريحان نيز گفت: در سال 1391 علاوه بر اين 2 كتاب، يك كتاب كودك با نام «عباسعلي و چنار سبزه‌مشهد» اثر قدسيه موسوي با مشاركت سازمان فرهنگي ورزشي شهرداري گرگان منتشر شده است. وي افزود: اين كتاب پس از «فردا افتو» و «دسته‌چوبي» سومين جلد از مجموعه «حكايت‌هاي عاميانه و داستان‌هاي گرگاني براي كودكان و نوجوانان» است.
مهدي صفايي ابراز اميدواري كرد: ما از آثار مكتوب در حوزه گرگان شناسي استقبال مي‌كنيم و آماده سرمايه‌گذاري، همكاري و مشاركت در انتشار آثار را داريم.
يادآور مي‌شود نشر پيك ريحان از سال 1382 تاكنون بيش از 300 اثر از مولفان استان را منتشر كرده است كه بيش از 20 اثر در حوزه گرگان‌شناسي و معرفي استان بوده است.

منبع:www.preyhan.com

مصاحبه گر: رویا گل احمدی

در نشستی با مولانا پژوهان ترک که در همایش مهرمولانا شرکت کرده بودند با دکتر علی تمیزال مدیرگروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلجوق شهر قونیه به گفتگو پرداختیم؛

بچّه كه بودم، نمى‏دانم به چه مناسبتى، عمّه، توپى برايم آورد. از آنهايى كه مى‏گفتيم «يددى درى» واقعاً هفت لايه نبود ولى با اين معروف بود. توپى را كه با پيچيدن نخ، دور لته و كهنه درست كرده بودم، دور انداختم، مى‏گفتم توپ عبارت است از «يددى درى». توپ را يك لحظه از خودم دور نمى‏كردم، وقت غذا خوردن پهلوى دستم می‏گذاشتم و شب، موقع خواب، زير بالشم.