نامنامۀ ایلات و عشایر و طوایف (ایران تاریخی و فرهنگی)

این کتاب راهنمای ارزشمندی است برای دستیابی به نامهای عشایر و ایلات و دودمان‌های ایران فرهنگی، چه پیشینیان و چه اکنونیان، خواه در ایران تاریخی و خواه امروزی، تعدد نام‌ها و تفرق مسکنی صاحبان آنها ایجاب می‌کرد چنین راهنمایی برای آنکه بدانیم هر ایل و عشیره و طایفه و تیره و خاندان در چه دوره و در چه مکانی می‌زیسته است فراهم شود و این کار با همت بلند و حوصلۀ بی‌مانند و پشتکار استاد ستوده که از همکاری خانم خورشید مؤمنی بهره‌ور شده‌اند، به انجام رسیده است. مجلد نخستین، 14034 از نام‌های عشایر و ایلات معرفی و منابع آن ذکر شده است.

انتشارشرح تاریخ یمینی (الیمنی فی شرح الیمینی) از سوی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی

کتاب شرح تاریخ یمینی (الیمنی فی شرح الیمینی) اثر اثر ابونصر عُتبی، با تصحیح و تحقیق و مقدمۀ عاطفه زندی از سوی انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی) منتشر شد.

دبا: کتاب شرح تاریخ یمینی (الیمنی فی شرح الیمینی) اثر اثر ابونصر عُتبی، با تصحیح و تحقیق و مقدمۀ عاطفه زندی از سوی انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی) منتشر شد.

در میان متون فارسی و عربی برجای مانده از سده‌های پیشین، شمار چشمگیری، هم از جهت ارزش‌های ادبی و هم سودمندی‌های تاریخی و جغرافیایی اهمیّت خاص دارند: از یکسو، ادیبان از ارزش‌های ادبی اثر برخوردار می‌شده‌اند و بسا که با شرح و بسط متن، بر فایده‌های آن برای متعلّمان و دیگر دلبستگان به ادب فارسی، عربی و تاریخ می‌افزودند و از سوی دیگر، این قبیل متون، برای تاریخ‌نگاران و پژوهشگران تاریخ در حوزۀ موضوعات مربوط به اسلام و ایران سودمندی‌های قابل توجه داشت. یکی از مهم‌ترین متون تاریخی، که ارزش‌های ادبی آن از هنگام تألیف قابل توجه بوده و شماری از عالمان اهل ادب و لغت بر آن شرح نوشته‌اند، الیمینی، اثر ابونصر عُتبی است که در عین حال، از جمله مآخذ مهم تاریخی مربوط به عهد غزنوی و به ویژه سلطان محمود غزنوی محسوب می‌شود. الیُمنی، که اینک در دسترس خوانندگان و پژوهشگران قرار دارد، از جمله شروح مهم الیمینی است، اثر صدرالأفاضل خوارزمی. این شرح گذشته از ارزش‌های ادبی، متضمّن فواید تاریخی قابل توجه است و به ویژه، مقدمه و تعلیقات کتاب، بر سودمندی‌های متن افزوده‌است.

این کتاب در 358 صفحه، با شمارگان 200 نسخه و به بهای 295 هزار تومان عرضه شده است.

مادرم مرا به کتاب وصل کرد

پایگاه خبری اولکامیز – ناصر اونق غراوی (دراکاریس ): یک روز نزدیک عصر رفتم مغازه دوستم رو به روی بانک ملت یک دوست واقعی که همیشه هوام داره همیشه به من امید میده روحیه میده بهش میگم احمد جان اون جمله همیشگیت را بگو .

خندید و گفت ناصر جان دوست دیرین و شیرین خیلی خوشحال شدم .

گفت چرا دل نوشته نمی نویسی؟

منم اشک در چشمم جمع شد گفتم چند هفته میشه پیش مادرم برای زیارت نرفتم .گفتم اول باید پیش مادرم برم تا بنویسم در غیر این صورت نمیتوانم.

گفت الان بریم مغازه را بست و رفتیم زیارت کردیم و آمدیم .

مدعیان تغییر، منادیان بدعت

بخش دوم جشنواره دو تکه‌شده موسیقی نواحی به فاصله ۶ماه از بخش اول در میانه دی‌ماه برگزار می‌شود

پایگاه خبری اولکامیز – نرگس کیانی در روزنامه هم میهن نوشت : اینکه جشنواره‌ ای دوتکه شود و فاصله برگزاری تکه اولش تا تکه دوم ۶ ماه باشد، برای نخستین‌بار است که در تاریخ برگزاری جشنواره‌ها پس از انقلاب رخ می‌دهد؛ بدعتی که محمدعلی مرآتی، دبیر جشنواره موسیقی نواحی و حلقه نزدیکانش، در شانزدهمین دوره این جشنواره پایه گذاشتند و بخش اول این رویداد را با عنوان «منطقه‌ای»، طی روزهای ششم تا بیست‌وسوم تیرماه ۱۴۰۲ به میزبانی ۵ استان برگزار کردند و بخش دوم آن را که قرار بود نامش «ملی – بین‌المللی» باشد، با نام «ملی» در دو بخش «اجرای‌ صحنه‌ای» و «پژوهشی» از ۱۶ تا ۱۹ دی‌ماه در تهران و به میزبانی تالار رودکی برگزار خواهند کرد.

مراوه‌تپه بیشترین ولادت در گلستان را دارد/ نرخ رشد ۱۸.۷ درصدی در مراوه‌تپه

ایسنا/گلستان مدیرکل ثبت احوال استان گلستان از رشد رشد ۴.۶ درصی تولد در گلستان خبر داد و گفت : شهرستان مراوه تپه بیشترین ولادت و کمترین فوتی استان را دارد.حمیدرضا مطیع صبح یکشنبه ۱۰ دی‌ماه در گفت‌وگو با خبرنگاران با اشاره به اینکه از ابتدای امسال تاکنون ۲۳ هزار و ۱۲۱ واقعه ولادت در گلستان ثبت شد که نسبت به مدت مشابه پارسال ۴.۶ درصد بیشتر است، اظهار کرد: در این مدت هفت هزار و ۵۳۰ واقعه فوت در گلستان به ثبت رسیده که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۲.۶ درصد افزایش داشته است.

فرش دستبافت ترکمن در خطر نابودی/ بیمه قالیبافی به نام بافنده به کام دیگران

ایسنا/گلستان فرش‌های ترکمن که به زیبایی و کیفیت بالا مشهورند، در سال‌های نه چندان دور قلب تپنده بازار فرش جهان بوده و علاقه‌مندان بسیاری این قطعه نفیس را به خانه می‌بردند، اما امروزه این هنر گران‌بها مورد بی‌مهری قرار گرفته است.

فرش دستباف ترکمن را به طور قطع می‌توان یکی از اصیل‌ترین و قدیمی‌ترین نمونه های قالی دست بافت ایران معرفی کرد که دارای مشخصات خاص و ویژه ای است.

فرش یک خطه زمانی که بتواند از زندگی مردم آن منطقه به شما اطلاعاتی بدهد نشان از ارزش و عجین شدن قالی بافی با فرهنگ آن مردم دارد و این امر چیزی است که در مورد قالی ترکمن به وضوح قابل مشاهده است.

متاسفانه در سال‌های اخیر به دلایل گوناگون تولید فرش ترکمن کاهش یافته و این هنر اصیل و ارزشمند را در خطر نابودی قرار داده است، به منظور بررسی چرایی این واقعه با «ماهیره فراخی» یکی از تولیدکنندگان قدیمی فرش در گلستان به گفت‌وگو کرده ایم که در ادامه آورده شده است.

برج طغرل نویسنده (ها) : مهبانو علیزاده

بُرْجِ طُغْرُل، از مشهورترین برجْ آرامگاههای ایران، مدفن طغرل اول سلجوقی (د ۴۵۵ق/۱۰۶۳م) و برخی دیگر از افراد این خاندان که در ری واقع شده است. به نوشتۀ قزوینی رازی، طغرل در ری درگذشت و در «گورخانه‌ای پر زینت و آلت»، مدفون شد (ص ۶۳۱؛ نیز نک‍‍: ظهرالدین، ۲۲؛ راوندی، ۱۱۲؛ بنداری، ۳۱-۳۲؛ برای اختلاف در محل دفن طغرل، نک‍: ابن خلکان، ۵/۶۷). در برخی متون از دفن افراد دیگر آل سلجوق، همچون تتش الب ارسلان (د ۴۸۸ق/۱۰۹۵م) و طغرل سوم (د ۵۹۰ق/۱۱۹۴م) نیز در آرامگاه طغرل اول یاد شده است. از این‌رو، می‌توان، از ان به عنوان آرامگاه خانوادگی سلجوقیان یاد کرد (نک‍: مجمل…، ۴۶۵؛ کریمان، ۲/۱۸۲؛ نیز «شرف»، ۶-۷؛ بنجامین، ۵۳).

باسمه نویسنده (ها) : شراره صالحی

باسْمه، شیوه‌‌‌‌ای کهن برای ایجاد نوشته یانقش بر کاغذ یا پارچه، به وسیلۀ مهر یا قالب. روش کار چنین بود که در آغاز، نوشته یا نقش را بر لوحه‌‌‌‌های چوبی به طور وارونه حک می‌‌‌‌کردند، سپس آن را با مرکب یا رنگ آغشته ساخته، بر کاغذ یا پارچه منتقل می‌‌‌‌ساختند (استرابادی، ذیل‌‌‌‌باسمه). این شیوه همچنان در تهیۀ قلمکار در اصفهان معمول است (‌ﻧﻜ : احسانی، ۲۰-۲۱).
کهن‌‌‌‌ترین نشانه از این شیوۀ چاپ را در کتاب تنکسوق‌‌‌‌نامۀ ایلخانی، در فنون و علوم ختایی می‌‌‌‌توان یافت. به گزارش این کتاب چینی ها در عصر تانگ (سدۀ۱ تا ۳ق/ ۷ تا ۹م)، صنعت چاپ را به کمال رسانده‌‌‌‌اند. روش آنها در چاپ کتاب آن بود که مطالبی که می‌‌‌‌بایست در دو صفحۀ متوالی کتاب بیاید، بر روی یک قطعه چوب به صور حروف و کلمات وارونه می‌‌‌‌کندند، سپس آن را مرکب ویژه زده، روی کاغذ تُنُک ختایی (کاغذ نازک و لطیف) می‌‌‌‌زدند. آنگاه کاغذ را تا زده، با مجموعه‌‌‌‌ای از صفحه‌‌‌‌های یک‌‌‌‌رو، کتاب ار پدید می‌‌‌‌آورند (‌ﻧﻜ : مینوی، ۱۰، ۲۱-۲۲). این آگاهی را در تاریخ بناکتی (تألیف در ۷۱۷ق) چنین می‌‌‌‌توان یافت: هر کتاب که نزد مردم چین معتبر باشد، آن را به خطاطی خوش‌‌‌‌نویس می‌‌‌‌سپارند تا هر صفحه از آن را به خطی نیکو بر لوحی بنویسد. سپس آن را به تمامی آگاهان بر دانش آن کتاب می‌‌‌‌دهند تا با «احتیاط تمام» مقابله و تصحیح کنند و نظر خود را بر پشت لوحه بنویسد. آنگاه لوحه را به استادان ماهر نقّار می‌‌‌‌سپارند تا متن را بر لوحه، کنده‌‌‌‌کاری کنند. در آخر از لوحه‌‌‌‌های تهیه شده برای کتاب نسخه‌‌‌‌ای فراهم می‌‌‌‌آوردند (ص ۳۳۸-۳۳۹).
واژۀ باسمه که به صورت بسمه و بصمه یز نوشته می‌‌‌‌شود، نخستین‌‌‌‌بار در گزارش سفر غیاث‌‌‌‌الدین نقاش به ختای در ۸۲۲ق/ ۱۴۱۹م آمده است. او که به همراه

آلاچیق نویسنده (ها) : محسن احمدی

آلاچیق، نوعی خانۀ متحرک که در میان اقوام کوچ‌رو معمول است و نیز گونه‌ای داربست تزیینی که در باغ ها به‌کار می‌رود و بر آن گل و گیاه می‌پیچند.

واژۀ آلاچیق

این واژه ترکی است و کاشغری در دیوان لغات الترک آن را به‌صورت «اَلاجو» آورده است (۱ / ۱۲۲)، که سایبان، خیمه و خرگاه، سراپرده و چادر معنی می‌دهد. در لغت چغتای و ترکی عثمانی «اَلاچوق» نوشته شده، و معنی آن نزد قبیله‌های ترکستان و آناتولی «مسکن» است (بخاری، ۱ / ۱۸) و نیز آن را به‌صورتهای اَلاجِق، اَلاچیق، اَلاجو، اَلاچق و اَله‌چوق، به معناهای سراپرده و سایبان دو ستونی، نوعی خیمه که از جامۀ ستبر سازند و کلبه‌ای به‌صورت خیمه‌های تاتار نوشته‌اند (معین).

عصری با نیما

به گزارش ایسنا، نشست هفتگی شهرکتاب در روز سه‌شنبه دوازدهم دی ساعت ۱۶ به عصری با نیما اختصاص دارد که با نقدوبررسی کتاب یادشده همراه است.

این نشست با همکاری انجمن ایران‌شناسی و با حضور محمود جعفری‌دهقی، امید طبیب‌زاده، احمدرضا بهرام پورعمران، کامیار عابدی و سهراب طاووسی، همراه با پیام تصویری کامران تلطف در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ سوم برگزار می‌شود و ورود برای علاقه‌مندان آزاد است.

در خبر برگزاری این نشست آمده است: نیما یوشیج سیزدهم دی‌ماه ۱۳۳۸ خورشیدی در تهران درگذشت. او را به‌حق، پدر شعرِ نو فارسی می‌خوانند. به‌تازگی کتاب «آوای مرغ آمین» اثر دکتر احمد کریمی‌حکاک و دکتر کامران تلطف با ترجمه‌ سهراب طاووسی به همت انتشارات مروارید منتشر شده است. این کتاب درباره‌ نیما و آثار اوست. تأثیر و نفوذ گسترده‌ای که شعر، شخصیت و آراء ادبی و فرهنگی نیما یوشیج در ایرانِ دوره‌ پسامشروطه بر جای گذاشته، غیرقابل انکار است. احمد کریمی حکاک و کامران تلطّف، دو استاد و پژوهشگر سرشناس زبان و ادبیات و فرهنگِ ایران و قلمرو زبان فارسی در آمریکا، در مجموعه‌ حاضر، علاوه بر آن‌که خود، سهمی از تحقیق و تحلیل زندگی و آثار نیما را بر عهده گرفته‌اند، تحقیق‌ها و تحلیل‌های شش پژوهشگر نکته‌یاب دیگر در اروپا و آمریکای شمالی را نیز در این موضوع گردآوری کرده و به صورتی ویراسته در دسترس علاقه‌مندان ادبی قرار داده‌اند. در این مجموعه، از نیما و سنت هزارساله‌ شعر فارسی، زندگی نیما، گفت‌وگوی نیما با حافظ، تحلیل داستان «مرقد آقا»ی نیما، و نیز موضوع‌هایی مانند ایدئولوژی و خودانگاری، طبیعت، وحشت سوگوار، فضای بین صداها، و تأثیر بینامتنیتی در شعر نیما آگاه می‌شویم.

ترکیه نینگ حاجت دپه یونیورسیته سینده افغانستاندا ترکمن دیل دوریمی بارادا ادن چیقیشیم

2019/9/8

پروفیسور دوکتور محمد صالح راسخ

گؤچ ادنلر زمانلا دیگر آدلارلا دا آنیلمیش تیر. فقط اورتا آسیا دأکی اوغوزلار (ترکمنلر) کلمه سینی غوروموشلاردیر. ترکمن بوی لاری 16نجی یوز ییلا قدر بویوک دولت لر قورموش و بؤلگه ده سوسیال، توپلومسال و کلتورل آچیدان چوق اتکیلی رول اوینامیشلاردیر. نه یازیق که بو دولت لرینگ گوجو 16نجی یوز ییلدان باشلایاراق آزالمیش و او ایسکی احتشامینا بیر تورلو گری دؤنه مه میش تیر. سونوچ اولاراق 19نجو یوز ییلین سون لارینا دوغرو ترکمن یرله شیم بؤلگه لرینین بویوک بؤلومو روسیه نین اشغالینا اوغرامیش و قالان دیگر یرلرده افغانستان و ایران آراسیندا بولونموش تیر. بو دؤنم ده روسیه دولتی نین هگه مونیاسی آلتیندا اولن ترکمنلر اون ییل لارچا روسلاشتیرما پولیتیکاسینه معروض قالمیش و اؤزللیکله ده ایسکی سویتلر دؤنیمئینده اسکان و زورلو گوچ سیاست لریله پارام پارچا اولموش تور. بو پولیتیکه نین سونوجو اولاراق گؤنیمیز ترکمنستانین اؤزلیکله لباب و مرو ولایتلاریندان اون بینلرچه ترکمنین افغانستانین کؤزینه قاچماسینا سبب اؤلیور. گرچه اکیم 1917 دوریمیندن اؤنجه جیحون نهری نین سول کناری اولان کؤزی افغانستان سینیرلاری و هرات ولایتی نین قره دپه گبی بؤلگه لرینده ترکمن لر یاشاماقتایدی، اما افغانستان ترکمن لری نین چؤغو گؤچه به دیر و ییریمینجی یوز ییلین 1920 ایله 1930 ـ 1935 ییل لاری اراسی افغانستانین کؤزیینه، کؤزی باتی سینا و باتی سینا گؤچ اتمیشلر دیر.

مجموعه درس‌گفتارهای عباس مخبر در زمینه اسطوره‌شناسی از راه رسید

کتاب «قهرمان در تاریخ و اسطوره» تالیف عباس مخبر از سوی نشر مرکز منتشر شد. این کتاب مجموعه درس‌گفتارهای مخبر در زمینه اسطوره‌شناسی است.

کتاب «قهرمان در تاریخ و اسطوره» تالیف عباس مخبر از سوی نشر مرکز منتشر شد. این کتاب مجموعه درس‌گفتارهای مخبر در زمینه اسطوره‌شناسی است.

شباهت‌های فراوان قهرمانان اسطوره‌ای در فرهنگ‌های مختلف، و تفاوت‌های بارز آنها با قهرمانان تاریخی، یکی از مباحث مورد علاقه اکثر قریب به اتفاق اسطوره‌شناسان و دیگر اندیشمندان حوزه‌های مرتبط بوده است. در این کتاب پس از مرور تحولات مفهوم قهرمان در تاریخ، آراء اندیشمندان در مورد قهرمان در اسطوره بررسی و سه الگوی مدون برآمده از اندیشه‌ها به تفصیل بحث شده‌اند.

گنبدکاووس پیشتاز شکستن هرم پیری جمعیت گلستان

ترکمن نیوز- رئیس اداره ثبت احوال گنبدکاووس گفت: امسال در مجموع ۲۳ هزار و ۱۲۱ مورد تولد در گلستان ثبت شد که این شهرستان با چهار هزار و ۶۵۵ مورد جایگاه نخست استان را در اختیار دارد.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی ترکمن‌؛ جلیل امانزاده در گفت و گو با خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران با تبریک هفته ثبت احوال اظهار کرد: روند صعودی آمار ولادت‌های ثبت شده امسال گنبدکاووس همچنان ادامه دارد و در مقایسه با ۹ ماهه سال گذشته ۶.۴ درصد افزایش را نشان می‌دهد.

وی همچنین در کنار آمار تولد، آمار فوتی‌های ثبت شده امسال گنبدکاووس را هزار و ۳۳۹ مورد اعلام کرد و گفت: این آمار در مقایسه با سال گذشته افزایش ۱۰ درصدی را نشان می‌دهد.امانزاده با اشاره به ثبت جایگاه دوم استانی گنبدی‌ها در ازدواج، افزود: همچنین امسال در گلستان ۱۱ هزار و ۸۳۶ مورد ازدواج ثبت شده که ۲ هزار و ۱۸۶ مورد آن در این شهرستان رخ داده است.

وی میانگین سن ازدواج در گنبدکاووس را ۲۷ سال اعلام کرد و گفت: روستاییان شهرستان با میانگین ۲۶ سال از جوانان شهری با ۲۸ سال جلو زدند.

رییس اداره ثبت احوال گنبدکاووس ادامه داد: همچنین میانگین طول مدت ازدواج در جامعه شهری شهرستان ۱۰ سال و در جامعه روستایی هشت سال است.

وی گفت: ۶۵۲ مورد طلاق ۹ ماهه امسال در گنبدکاووس ثبت شده که در مقایسه با ۵۶۳ مورد مدت مشابه سال گذشته ۱۵ درصد افزایش را نشان می‌دهد.

وی با تاکید بر اینکه ارائه خدمات در دستگاه‌ها مبتنی بر نشانی ثبت شده در سامانه ثبت احوال است، بیان کرد: لازم است مردم برابر مقررات قانونی در صورت تغییر محل سکونت نسبت به ثبت آن ظرف مدت ۲۰ روز در پایگاه ثبت احوال کشور اقدام کنند.

میزبانی جشنواره موسیقی نواحی از صحنه رنگارنگ اقوام ایران در پایتخت

محمدعلی مرآتی دبیر شانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران درخصوص برگزاری مرحله ملی این دوره از جشنواره که قرار از است از ۱۶ تا ۱۹ دی ماه در تهران به میزبانی تالار رودکی برگزار شود، توضیحاتی را ارائه داد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، محمدعلی مراتی دبیر شانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران، درخصوص برگزاری بخش ملی بیان کرد: جشنواره موسیقی نواحی ایران دردوره شانزدهم، تغییراتی به همراه داشت و به دنبال این تغییرات، برای معرفی بیشتر هنرمندان این حوزه، شاخصه‌های متعددی را برای اهداف ملی و فرا ملی در نظر گرفت که یکی از آن اهداف طرح ساتراپی بود که در این طرح محل برگزاری جشنواره به پنج منطقه‌ی اجتماعی تقسیم شده است.

او افزود: یکی از اهداف مهم ما درجشنواره موسیقی نواحی ایران، رعایت عدالت شنیداری – فرهنگی است. این جشنواره طی سال‌ها و دوره‌هایی که از برگزاری آن می‌گذرد، اغلب با تمرکز در یک استان برگزار شده است اما با این طرح، این امکان فراهم شد تا با حضور هنرمندان بزرگ موسیقی اقوام ایران در پنج استان، میزبان آنها باشیم و هنرنمایی کنند.

مروری بر کتاب ماتی خان

پایگاه خبری اولکامیز – زینب محمدقلی‌ زاد : در جنگ بین تجدد و اصالت غالبا اصالت برنده است به شرط آنکه نشانه­‌های اصالت از بین نرفته باشند. بین اقوام ایرانی هم موسیقی محلی یکی از همین نشانه­‌هاست. سازهایی مثل عاشیق در آذربایجانات، سنج و دمام در جنوب ایران و دوتار در بین قوم ترکمن همیشه در تلاش بوده‌اند تا روح مقاومت و مطالبه را بین مردم حفظ کنند. به کمک همین‌­هاست که در مواقع حیاتی اراده‌­ها به هم متصل می­‌شوند و خود را به آیندگان اثبات می­‌کنند. به نوعی این سازها حکم سلاح و جامه‌­ی رزم دارند. سلب کردنشان از اقوام به معنی خلع سلاح کردنشان است. قوم خلع سلاح شده نمی‌­تواند از حق و اعتقاد خود دفاع کند.

نویسنده‌ای که نمی‌شد قلمش را خرید

۱۶ سال پیش در چنین لحظاتی جمعی از هنرمندان کشورمان در بیمارستان پارس گرد هم آمده بودند. آنان با حسرت و اندوه به گیله مردی می‌اندیشیدند که در یکی از اتاق‌های همین بیمارستان چشمانش را بر «صحنه آبی» زندگی بسته بود.

به گزارش ایسنا، اکبر رادی، نویسنده‌ای که جز نمایشنامه ننوشت، در واپسین سال‌های زندگی‌اش دچار بیماری شد با این همه جامعه تئاتری که آن روزها این چنین با عفریت مرگ مواجه نشده بود، امید داشت تا با انرژی و علاقه خود به این نمایشنامه‌نویس، او را در صحنه زندگی حفظ کند. ولی فرشته مرگ نشان داد از ما قوی‌تر است.

اکبر رادی با همه بزرگی‌اش در عرصه نمایشنامه‌نویسی، بی‌حاشیه بود و به دور از جنجال و هیاهو قلم می‌زد.

کلاس خبرنگاری در آق قلا برگزار می شود

پایگاه خبری اولکامیز – کلاس خبرنگاری در آق قلا به زودی برگزار می گردد. رئیس اداره ارشاد شهرستان آق قلا در گفتگو با پایگاه خبری اولکامیز گفت: در راستای آموزش و ارتقای کیفی اصحاب رسانه یک دوره آموزش روزنامه نگاری مقدماتی به صورت فشرده در آق قلا برگزار می گردد.

احمد قلیشلی افزود: این کلاس ها روز چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲ از ساعت ۸ الی ۱۳ در سالن اجتماعات اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان آق قلا برگزار می شود.

وی افزود: مدرس این دوره از کلاس ها استاد تاج محمد کاظمی پیشکسوت روزنامه نگاری می باشد.

رئیس ارشاد آق قلا از همه خبرنگاران، اصحاب رسانه، اهالی قلم و روابط عمومی ادارات جهت شرکت در این دوره از کلاس ها دعوت به عمل آورد.

ترکمنی نویسنده (ها) : حسن رضایی باغ بیدی

تُرْکَمَنی، از زبانهای ترکی نو. زبان ترکمنی، براساس تقسیم‌بندی کامری (IV/ ۱۸۸)، از شاخۀ ترکی جنوبی یا جنوب غربی(اُغوز) و هم‌خانواده با زبانهای ترکی آذری یا آذربایجانی (شامل خلجی و قشقایی)، تاتاریِ کریمه‌ای، سالار و ترکی عثمانی (شامل ترکی بالکان و گاگائوز) است (نیز نک‍ : ایرانیکا، I/ ۹۱۰, III/ ۲۴۵؛ کمبل، II/ ۱۶۹۷؛ تکین، IX/ ۴۷۸۳؛ گرت، ۱۲۳). ترکمن های سوریه، اردن و عراق درواقع به ترکی آذری سخن می‌گویند. زبان ترکمن های تبت نیز احتمالاً زبان ترکی دیگری است (کامری، IV/ ۱۹۰).
مرکز اصلی رواج زبان ترکمنی، جمهوری ترکمنستان است؛ اما ترکمنی‌زبانان را در جمهوری های ازبکستان،تاجیکستان، قزاقستان، نیز در ایران، افغانستان،پاکستان و ترکیه نیز می‌توان یافت (کمبل، کامری، همان جا). شمار سخن‌گویان این زبان در ۱۳۵۸ش/ ۱۹۷۹م، حدود ۰۰۰‘۱۳۰‘۳ نفر بوده است: ۰۰۰‘۰۳۰‘۲ نفر درترکمنستان و ازبکستان، ۷۲۲ هزار نفر در ایران،۳۸۰هزار نفر در افغانستان، و بقیه در دیگر کشورها (همان جا). به‌علاوه، از جمعیت۰۰۰‘۵۳۴‘۳ نفری ترکمنستان در ۱۳۶۸ش/ ۱۹۸۹م، ۷۲٪ ترکمن بوده‌اند («دائرةالمعارف...[۱]»، IX/ ۴۷۸۷).

انتشارشرح تاریخ یمینی (الیمنی فی شرح الیمینی) از سوی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی

کتاب شرح تاریخ یمینی (الیمنی فی شرح الیمینی) اثر اثر ابونصر عُتبی، با تصحیح و تحقیق و مقدمۀ عاطفه زندی از سوی انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی) منتشر شد.

دبا: کتاب شرح تاریخ یمینی (الیمنی فی شرح الیمینی) اثر اثر ابونصر عُتبی، با تصحیح و تحقیق و مقدمۀ عاطفه زندی از سوی انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی) منتشر شد.

جبال نویسنده (ها) : علی کرم همدانی

جِبال، یا عراق عجم، نامی که جغرافیانویسان متقدم اسلامی بر ناحیۀ کوهستانی غرب ایران اطلاق ‌کرده‌اند. واژۀ جبال در زبان عربی جمع «جبل» به معنی کوه است. این نام با وضع جغرافیایی این منطقه که ناحیه‌ای کوهستانی است، همخوانی دارد. نام جبال بعدها متروک شد و در سدۀ ۶ ق/ ۱۲م در روزگار سلجوقیان، آن ‌را عراق عجم نامیدند تا با عراق عرب که مقصود از آن، بخش سفلای بین‌النهرین بود، اشتباه نشود (لسترنج، 185).
تا پیش از سدۀ ۶ ق، نام عراق فقط بر ناحیۀ اخیر اطلاق می‌شد و عربها دو شهر بزرگ و مهم کوفه و بصره در آن ناحیه را «عراقین» می‌گفتند که به معنی دو پایتخت عراق است. اما در نیمۀ دوم سدۀ ۵ ق که سلجوقیان بر سراسر نواحی غربی ایران چیرگی یافتند و چندی پس از آن همدان را پایتخت خود قرار دادند و گسترۀ نفوذ و استیلای خود را تا بین‌النهرین یعنی مقر خلافت عباسیان رساندند، از مقام خلافت لقب «سلطان عراقین» یافتند. از این لقب چنین دریافت شد که مقصود از عراق دوم، ایالت جبال است، یعنی همان‌جا که مقر پادشاهان سلجوقی بود. از این‌رو مردم برای اینکه این عراق با عراق اصلی اشتباه نشود، آنجا را «عراق عجم» نامیدند (همو، 185-186). یاقوت در اوایل سدۀ ۷ق در این باره نوشته است: «در این زمان نام عراق عجم را به جای نام جبال به کار می‌برند» و افزوده است: «این نام‌گذاری هم نادرست و هم نوظهور است». او کوشیده است تا سبب اطلاق این نام را بر آن ناحیه بازگو کند و خود از نام جبال برای توصیف آن سرزمین استفاده کرده است (۲/ ۱۵-۱۶).