به گزارش ایسنا، عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی، در روزنامه ایران نوشت: «هر سال که به مرداد ماه بویژه به ۲۸ مرداد می‌رسیم، نگرانی ذهنی خاصی پیدا می‌کنم. شاید گمان کنید به علت مصادف بودن با سالروز کودتاست. البته که این یادآوری ناراحت‌کننده است ولی علت چیز دیگری است. هر چند معتقدم که ریشه مشکلات ما عموماً داخلی است ولی در هر حال دخالت‌های بیگانه نیز توانسته موازنه قوای داخلی را بهم بزند و روند توسعه کشور را با اختلال مواجه کند و از این جهت آن اتفاق، یعنی دخالت بیگانگان شوم و زیانبار تلقی می‌شود ولی فاصله زمانی ما با آن مقطع آن قدر هست که نیازی به بروز تا این حد احساس منفی نباشد.

به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: «کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر عصر یکشنبه و در پنجمین اجلاس سران کشورهای ساحلی دریای خزر در شهر آکتائو قزاقستان، توسط سران جمهوری اسلامی ایران، روسیه، قزاقستان، آذربایجان و ترکمنستان امضا شد. امضای این کنوانسیون با اعتراضاتی به تحولات ایجاد شده در تقسیم‌بندی‌های مربوطه همراه بوده است.

رسول صادقی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره مهاجرت که کم کم در حال تبدیل به یک فرهنگ است، اظهار کرد: مسوولان باید بحث مهاجرت را جدی بگیرند زیرا مسئله سرمایه انسانی در میان است و بخش قابل توجهی از این سرمایه نیروی جوان و تحصیل‌کرده کشور ما هستند که عمدتا از ایران مهاجرت می‌کنند یا این موضوع را در برنامه زندگی‌شان قرار داده‌اند. زمانی که این موضوع تبدیل به موج و جریان شود، بحث فرهنگ مهاجرت اتفاق می‌افتد.

این نویسنده در گفت‌وگو با ایسنا، درباره ادبیات متعهد و ادبیات روشنفکری اظهار کرد:  ادبیات متعهد و روشنفکری در مقابل هم نیستند. ادبیات متعهد نمی‌تواند روشنفکر نباشد و ادبیات روشنفکری هم نمی‌تواند متعهد نباشد. این تقسیم‌بندی‌ها نه تنها موجب پویایی ادبیات نشده بلکه موجب دسته‌بندی نویسنده‌ها و فعالان فرهنگی شده‌ است. نمی‌دانم چه کسی این تقسیم‌بندی را انجام داده است که وقتی بگوییم ادبیات متعهد یک‌سری نویسنده در ذهن فرد نقش ببندند و اگر بگوییم ادبیات روشنفکر یک‌سری نویسنده‌ دیگر.

میر مولا ثریا در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: تا کنون بسیاری از همکارانم مهاجرت کردند یا در حال مهاجرت هستند زیرا برای کارهایشان زحمت زیادی کشیده و زمان گذاشته‌اند تا به نتیجه برسد. در ایران امکانات لازم وجود ندارد و هر روز هم کیفیت نگرش و سلیقه پایین‌تر می‌آید.

دکتر علی گزنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با اعلام این خبر اظهار کرد: مطابق با استانداردهای بین‌المللی نظام‌های رتبه‌بندی باید از شفافیت برخوردار بوده، از داده‌های معتبر برای رتبه‌بندی استفاده کنند و از شاخص‌های مناسبی برای سنجش آنچه ادعای ارزیابی آن را دارند، بهره جویند.

این داستان‌نویس در گفت‌وگو با ایسنا، درباره رمان تاریخی و نوشتن در این گونه ادبی اظهار کرد: ما یک تاریخ طولانی داریم. ایران تاریخ مکتوب سه‌هزارساله دارد؛ البته با توجه به اشیایی که پیدا شده باید چندهزار سال  هم به آن اضافه کنیم، اما واقعیت این است که  رمان تاریخی در کشورمان کم است.

این پژوهشگر  و منتقد ادبی در پاسخ به پرسش‌های ایسنا درباره‌ی رمان تاریخی و جایگاه آن در ادبیات داستانی‌ کشورمان، یادداشتی نوشته است که متن آن در پی می‌آید:

این شاعر و نویسنده پیشکسوت در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: من هر سال یک کتاب شعر چاپ کرده‌ام و یک سال بی‌کار نبوده‌ام. اهل هیچ‌چیز نیستم و از صبح که بیدار می‌شوم تا شب باید کاری انجام بدهم. در حال حاضر چهار - پنج کتاب کودکان زیر چاپ دارم و نوشتن دو سه کتاب را آغاز کرده‌ام که نیمه‌کاره هستند. همچنین یک رمان در حال نوشتن دارم که آن نیز نیمه‌کاره است. اگر امسال حالم خوش باشد تمام‌شان می‌کنم.

به گزارش ایسنا، محمدرضا شجریان او را «اعتبار موسیقی ایران» دانسته و هوشنگ ابتهاج درباره او گفته «من چیزی ندارم که در شأن آقای شهیدی باشد. شهیدی همیشه برای من یک تصویر از آرزویی بود که درباره هنرمند داشتم. همیشه می‌توانستم به‌عنوان یک هنرمند به او تکیه کنم؛ به اخلاق هنری و به اخلاق انسانی‌اش. او می‌توانست بیش از این، سرمشق هنرمندان باشد. روزگار مساعدت نکرد. سال‌های که هنوز امکان کار هنری درخشان بود، آقای شهیدی برکنار ماند. حیف!»