12 میلیارد و 800 میلیون تومان کتاب در نمایشگاه تبریز فروخته شد

موسسه نمایشگاه‌های فرهنگی ایران آمار فروش نمایشگاه کتاب تبریز را اعلام کرد؛ براساس این آمار 12 میلیارد و 800 میلیون تومان کتاب در این نمایشگاه فروخته ‌شده است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا)، به نقل از روابط عمومی موسسه نمایشگاه‌های فرهنگی ایران، هفدهمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تبریز 4 آبان‌ماه به کار خود پایان داد. در این دوره 35 برنامه و نشست تخصصی در حوزه کتاب و کتاب‌خوانی در کنار نمایشگاه برگزار شد.

مبلغ یک میلیارد و 800 میلیون تومان بن یارانه‌ای خرید کتاب با تخفیف 20 درصدی از طریق بانک شهر مستقر در نمایشگاه در بین بازدیدکنندگان توزیع شد.

براساس آمار در مدت 6 روز برگزاری نمایشگاه 12 میلیارد و 800 میلیون تومان کتاب خریداری شده است.

سه جلد جدید از کتاب تاریخ شفاهی و تصویری ایران معاصر منتشر شد

سه جلد دیگر از مجموعه «تاریخ شفاهی و تصویری ایران معاصر (دوره پهلوی دوم)» توسط سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران به چاپ رسید.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ مجلدات ۵، ۶ و ۷ «مجموعه تاریخ شفاهی و تصویری ایران معاصر (دوره پهلوی دوم)» به اهتمام حسین دهباشی توسط انتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی منتشر و روانه بازار نشر شد.
 
کتاب پنجم با عنوان «اقلیت و اکثریت» به تاریخ شفاهی، زندگی و آثار دکتر فرهنگ مهر (۱۳۹۶-۱۳۰۲)، استاد بازنشسته روابط بین‌الملل دانشگاه بوستون، معاون اقتصادی در زمان نخست وزیری امیرعباس هویدا در دوره محمدرضاشاه، از افراد مؤثر در وزارت نفت و وزارت دارائی، رئیس دانشگاه شیراز (پهلوی سابق) و رئیس انجمن زرتشتیان ایران اختصاص دارد.
 

مزار عبدالقیوم نصیری ادیب، عالم و دانشمند تاتار

قبرستان تاتارها
مزار عبدالقیوم نصیری ادیب، عالم و دانشمند تاتار درقرن نوزده( ۱۹۰۲- ۱۸۲۵)
...................
نوشته روی سنگ مزار با الفبای فارسی- عربی قابل توجه است.
زبان فارسی در دوره ای ، زبان دیوانی درتاتارستان بوده و اکثر عالمان دینی تاتار با زبان فارسی آشنایی داشتند. تاتارها امروزه برای بررسی و پی بردن به برخی مسائل و حقایق تاریخی بشدت نیازمند آموزش زبان فارسی هستند. تاکنون سه هزار واژه مشترک در زبان های تاتاری و فارسی شناسایی شده است. تعداد قایل توجهی نسخ خطی فارسی در کتابخانه لباچفسکی دانشگاه فدرال قازان ونیز در اداره کل آرشیو دولتی تاتارستان نگهداری می شود. همچنین است اشتراکات فراوان فرهنگی موجود بین دوملت ایران وتاتارستان. بطورکلی تاتارها اقبال بسیارخوبی نسبت به فرهنگ و تاریخ و ادب ایران زمین دارند. بنده درفاصله سالهای ۹۲-۸۹ مسئولیت نمایندگی فرهنگی در تاتارستان رابرعهده داشتم. کارها و فعالیت های فرهنگی زیادی در آن دوران صورت گرفت و بنای کارهای زیادی نیز برای آینده پی ریزی شد. متاسفانه درشرایط کنونی ، حضور فرهنگی جدی و پررنگ در این جمهوری همچون گذشته نداریم . درحالیکه اهمیت حضورفرهنگی درتاتارستان پایتخت اسلامی روسیه کمتر از حضور در برخی کشورها ومناطق دورافتاده با کمترین اشتراکات و همگرایی ها نبوده ونیست.

بازیگر نقش مولانا باید تبدیل به خود مولانا شود/

خواستم حافظ را بسازم، حافظ مرا ساخت

ساخت فیلم درباره مولانا به مراتب سخت‌تر از حافظ است

ابوالفضل جلیلی می‌گوید: برای بازی نقش مولانا، اولا بازیگر باید تبدیل به خود مولانا شود و بعد از نظر سواد و معرفت هم خودش را بالا بکشد. در این صورت فیلم خیلی خوب در می‌آید.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) چند دهه‌ای است که سینما هم به همراه مولفه‌هایی مثل تاریخ، ادبیات و هنرهای دیگر، به عنوان سنجه‌ای برای بررسی تغییرات فرهنگی کشورها به حساب می‌آید. در این میان نقش فیلم‌هایی که مفاخر یک کشور را معرفی می‌کنند، بسیار پررنگ‌تر و اساسی‌تر است. چیزی که در سینمای ایران خیلی شاهد آن نیستیم و کمتر فیلم جان‌داری درباره مفاخر بزرگ‌مان ساخته شده است. تا جایی که برخی کشورهای دیگر پیشرو شده و تصمیم به ساخت فیلم‌هایی درباره شخصیت‌های موثر فرهنگی ایرانگرفته‌اند. مهم‌ترین و جنجال‌برانگیزترین نمونه هم مولانا است که تا به حال هم هالیوود، هم یک کارگردان فرانسوی و هم ترکیه اعلام آمادگی برای ساخت فیلمی درباره او کرده‌اند. البته چند روزی است که در ایران هم حسن فتحی خبر از ساخت فیلمی درباره مولانا و شمس داده که با حواشی فراوانی هم روبه‌رو شده است؛ اما مسئله این است که چرا اینقدر دیر؟ یا اینکه چرا درمورد دیگر مشاهیر فیلم فاخری ساخته نشده؟ این سوالات و اینکه اساسا ساخت یک فیلم درباره مفاخر باید چه مولفه‌هایی داشته باشد که کارگردان‌های سینمای ایران به سراغ آن نمی‌روند؟ باعث شد که در روز  بزرگداشت مولانا با ابوالفضل جلیلی، کارگردان نام‌آشنای سینما، که فیلم «حافظ» را هم در کارنامه هنری خود دارد و چندین جایزه خارجی هم کسب کرده، گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.

تمدنی از دیروز و حال امروز آن

کاروانسراهای ایران، علاوه بر ارزش هنری، از دیدگاه مسایل اجتماعی نیز حایز اهمیت فـراوان هستند که احیای آن‌ها کمک فروانی به احیای تمدن تاریخی خواهد کرد.

به گزارش ایسنا، کاروانسرا در خاورمیانه به مسافرخانه‌ها یا مهمان‌خانه‌هایی که در فضای بزرگ برای راحتی کاروان‌ها هستند، گفته می‌شود.

حضور ۳۵ دانشگاه ایرانی در نظام رتبه‌­بندی جهان اسلام

نتایج رتبه­‌بندی دانشگاه‌­های جهان اسلام در سال ۲۰۱۸ اعلام شد که بر اساس آن ۳۵ دانشگاه از ایران در این رتبه‌­بندی حضور داشتند.

به گزارش ایسنا، دکتر محمدجواد دهقانی، سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) گفت: رهبر معظم انقلاب در دیدار ماه رمضان سال جاری با دانشگاهیان بر ضرورت «ارزیابی و رتبه‌­بندی دانشگاه‌­ها» صحبت فرموده و بر تعیین معیارها، شاخص‌­ها و نیز مزیت‌­های لازم برای رتبه‌­بندی به منظور ارتقای کیفی دانشگاه­‌ها و ایجاد رقابت مثبت تاکید کردند.

رستگار فسایی: سعدی هنوز هم پادشاه مُلک سخن است

اغراق نیست که بگوییم سعدی تنها شاعر طبیعت‌دوست ماست

هفتاد و یکمین نشست «بر خوان سعدی» با سخنرانی دکتر منصور رستگار فسایی و حضور جمع مشتاقان سعدی در شیراز برگزار شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، شامگاه دوشنبه، هفتاد و یکمین نشست «بر خوان سعدی» با سخنرانی دکتر منصور رستگار فسایی و جمع مشتاقان سعدی، در سالن سرای سخن مرکز اسناد و کتابخانه ملی مرکز فارس در شیراز برگزار شد.

در این نشست استاد رستگار فسایی با بیان اینکه سعدی شاعری جهان‌دیده و خطیبی مجرب بود، گفت: اگر فردوسی روزی گفت «برافراشتم از نظم کاخی بلند / که از باد و باران نیابد گزند»، سعدی نیز با توجه به کاخ سخن فردوسی، خود را «سازنده بارگاه سخن» می‌شناسد.

واکنش شفیعی کدکنی به یک شایعه

آیا استاد را به دانشگاه تهران راه ندادند؟

به گزارش ایسنا، روزنامه خراسان نوشت: «نیمه دی ماه ۹۷ و زمان امتحانات پایان ترم دانشجویان، خبر عجیبی منتشر شد: «استاد شفیعی کدکنی را به دانشگاه تهران راه ندادند.» منبع خبر هم مطلب دکتر میلاد عظیمی بود. او بر اساس پیغام‌های دانشجویان در کانال تلگرامی‌اش نوشت: استاد را به دلیل همراه نداشتن کارت پرسنلی به دانشگاه راه نداده‌اند اما چند ساعت بعد در مطلبی دیگر آن را تکذیب کرد: «دو دوست بسیار موثق پیام دادند که موضوع چنان نبوده که مطرح شده است. ماجرا از این قرار بود آن دری که استاد با خودرو از آن وارد دانشگاه می‌شوند، بسته بود و اصلاً در آن لحظه دربانی حاضر نبوده که از استاد کارت مطالبه کند یا نکند. استاد وقتی با در بسته مواجه شدند، برگشتند و به خیابان انقلاب رفتند.»

هیچ‌ شاعری هنرمندانه‌تر از سعدی به مضمون‌پردازی بر اساس خیال معشوق نپرداخت

اصغر دادبه گفت: در ادبیات فارسی کسی زیباتر و هنرمندانه‌تر از سعدی به مضمون‌پردازی بر اساس خیال معشوق نپرداخته است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، هفتادمین نشست از سلسله نشست‌های «بر خوان سعدی» از سوی «انجمن فرهنگ و ادب شیراز» و با همکاری سازمان اسناد و کتابخانه ملی مرکز فارس و مرکز سعدی‌شناسی در «سرای سخن» سازمان اسناد و کتابخانه ملی مرکز فارس برگزار شد. در این نشست اصغر دادبه، استاد فلسفه اسلامی و ادبیات عرفانی با موضوع «خیال در آثار سعدی» در زمینه فلسفه هنر به سخنرانی پرداخت.

چاپ جدید سفرنامه «پیترو دلاواله» منتشر می‌شود

مترجم کتاب سفرنامه پیترو دلاواله، زمان صرف شده برای ترجمه این کتاب را حدود دو سال عنوان کرد و گفت: چاپ جدید این سفرنامه در سه جلد منتشر خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست «شب سیاحان ایتالیایی در ایران» در ادامه سلسله نشست‌های بخارا، با حضور جوزپه پرونه- سفیر ایتالیا در تهران و با همکاری موزه کتاب و میراث مستند کتابخانه ملی ایران برگزار ‌شد.

چگونه ایدئولوژی همواره به صورت استتارشده وجود دارد!

آرتور آسابرگر در کتاب «تحلیل گفتمان کاربردی؛ فرهنگ عامه، رسانه‌ها و زندگی روزمره» شرح می‌دهد که چگونه ایدئولوژی همواره به صورت استتارشده وجود دارد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «تحلیل گفتمان کاربردی؛ فرهنگ عامه، رسانه‌ها و زندگی روزمره» نوشته آرتور آسابرگر، با هدف معرفی جدیدترین شکل تحلیل گفتمان نوشته شده است که اصطلاحاً «تحلیل انتقادی ـ چندوجهی گفتمان» نامیده می‌شود. تحلیل گفتمان بیش از آنکه به منظور فهم واقعیت اجتماعی یا به دست دادن تفسیری از آن انجام شود، این هدف را دنبال می‌کند که تبیینی از نحوه ساخته شدن این واقعیت به دست دهد.

واکنش منفی منتقدان به جوایز نوبل ادبیات/تاریخ آکادمی سوئدی دوباره تکرار شد

بارها داوران سوئدی ادعا کرده بودند که در انتخابشان به ادبیات کل جهان نظر دارند ولی تاریخ چنینی چیزی ثابت نکرده است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از الکتریک لیتریچر، آکادمی سوئد برندگان جایزه نوبل ادبیات امسال و پارسال را اعلام کرد. جایزه سال ۲۰۱۸ به اولگا توکارچوک، نویسنده لهستانی تعلق گرفت و پتر هانتکه، نویسنده سرشناس اتریشی نیز به عنوان برنده نوبل ادبیات ۲۰۱۹ معرفی شد.

​نوبل با شاعران بیگانه شده یا شاعران با نوبل؟

دو برگزیده سال 2018 و 2019 آکادمی نوبل ادبیات در شرایطی معرفی شدند که باز هم در میان برگزیده‌ها نامی از شاعران مطرح جهان دیده نمی‌شود.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آکادمی نوبل روز پنجشنبه (10 اکتبر) برگزیدگان خودش را معرفی کرد و به این شکل پرونده دو دوره دیگر از این جایزه نیز بسته شد. آمارهای موجود از برگزیدگان نوبل در قرن 21 نشان می‌دهد که توجه این جایزه به شعر کم‌تر از گذشته شده است و در 19 سال گذشته تنها 2 شاعر به شکل تخصصی جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرده‌اند؛ البته اگر این نکته را بپذیریم که باب‌دیلن شاعر است؛ چراکه در همین کشور خودمان هم بحث پیرامون شاعر بودن یا نبودن ترانه‌سرایان زیاد است و عده‌ای ترانه را عضو جدا نشده از شعر می‌دانند و عده‌ای هم معتقدند که ترانه وصله ناجور است و نباید آن را به شعر چسباند.

گاهشمار ترکمنی سندیت تاریخی ندارد

ارکین نیوز – امسال با توجه به استفاده گسترده مردم از تلگرام ، اطلاعات زیادی در خصوص اداب و فرهنگ و هنر ترکمن ها منتشر می شود که بعضی از دوستان عقیده دارند که بعضی مطالب منتشر شده مستند کافی و تاریخی ندارد . شهروز آ ...

ارکین نیوز – امسال با توجه به استفاده گسترده مردم از تلگرام ، اطلاعات زیادی در خصوص اداب و فرهنگ و هنر ترکمن ها منتشر می شود که بعضی از دوستان عقیده دارند که بعضی مطالب منتشر شده مستند کافی و تاریخی ندارد .
شهروز آق اتابای از جمله کسانی است به انتشار بی پایه و اساس مطالب مربوط به سال جدید ترکمنی واکنش نشان داده و در گروه های فضای اعتراض خود را منتشر کرده است .
آق آتابای نوشته است :

معرفی کتاب «قوم ‏پزشکی: مروری بر فرهنگها و خرده فرهنگهای پزشکی»

پاملا آیرین اریکسن
ترجمۀ انیس صائب
پیش‏گفتار

پاملا اریکسن ازجمله انسان‏شناسان برجسته‏ ی معاصر است که تاحدودی ایران و ساختار پزشکی آن را می‏شناسد. البته شاید نه به اندازه‏ ی انسان‏شناسان نامداری چون بایرون گود و یا نانسی شفرهیوز، اما همین شناخت نسبی نیز باعث شده تا افق دید جامع‏تر و شفاف‏تری نسبت به جوامع به ‏اصطلاح خاورمیانه‏ ای و عناصر فرهنگی دخیل در زندگی روزمره ‏ی مردمان این مناطق در قیاس با جوامع مثلاً آمریکای لاتین یا شرق‏دور داشته باشد. اریکسن هم دکترای انسان‏شناسی دارد و هم دکترای بهداشت عمومی و استادتمام رشته‏ ی انسان‏شناسی پزشکی در دانشگاه کانکتیکات می‏باشد. او سردبیر پیشین مجله ‏ی معتبر «فصلنامه‏ ی انسان‏شناسی پزشکی» بود و عمده ی تحقیقاتش متمرکز بر بهداشت و سلامت تولیدمثل نزد اسپانیایی‏ تبارهای آمریکا بوده است. علاوه ‏براین، او در میدان‏های تحقیقی چون هند، نپال، فیلیپین و اکوادور نیز کار کرده است. وی در همکاری با مریل سینگر دو کتاب مرجع در حوزه ی انسان‏شناسی پزشکی تدوین و تألیف کرده است. او همواره در کنفرانس‏ها و مصاحبه هایش دغدغه و علاقه ی اصلی خود را حوزه ی قوم‏پزشکی و با رویکردی نسبتاً مستقل از انسان‏شناسی پزشکی عنوان می‏کند. او کتاب مشهور درسی خود را به نام قوم‏پزشکی در سال ۲۰۰۸ منتشر ساخت. اریکسن در این کتاب (که ترجمه ی فارسی آن تقدیمتان شده است) سعی دارد مفاهیمی پایه در این حوزه را برای خوانندگان روشن سازد. او قبل از هر چیز به خودِ اصطلاح «قوم‏پزشکی» می‏پردازد و تلاش دارد این اصطلاح را بشکافد و ابعاد آن را معرفی کند.

نقدی بر دیدگاه انسان شناسی کارل مارکس

امیرعلی مالکی

مقدمه:
مارکس در واپسین سال های زیست خود به دور از سکون ذهنی برای پیشبرد اهداف نقدش بر اقتصاد سیاسی مشغول به مطالعه مباحث تاریخی ,جغرافیایی و انسان شناسی شد.

بررسی مارکس و مطالعات انبوه وی در این مباحث را می توان علتی برای شناخت هرچه بهتر سوسیالیست مختص هر ملت و نژاد دانست.همچنین مارکس با بررسی پژوهش های مربوط به حوزه های ذکر شده توانست اطلاعات برجسته ای درباب ویژگی های برآمده از نهاد های اجتماعی و سیر تاریخی آنها بدست بیاورد.مطالب و اطلاعتی که در هنگام نگاشتن دست نوشته های 1850 و 1860 بر انها واقف نبود. اما سرانجام مطالعات مارکس آغشته به نظریه های برجسته ترین پژوهشگران حوزه انسان شناسی گشت و توانست دیدگاهی نوین را برای وی به ارمغان بیاورد و او را مجاب سازد تا به ترمیم دیدگاه های گذشته خود بپردازد.مارکس در هنگامی که قصد تکمیل مجلد دوم سرمایه را داشت درگیر مطالعات انسان شناسانه و تاریخی گشت که او را بیش از پیش درگیر ساخت.مارکس باور داشت با بررسی پایه های تاریخی استوار مربوط به محتمل ترین توالی تاریخی شیوه های تولید می تواند نظریه مستحکم تری را برای دگرگونی احتمالی جامعه کمونیستی ارائه دهد.نتیجه مطالعات وی باعث پدید آمدن "دفترهای قوم شناسی" گشت که دارای گزیده های و یادداشت ها خواندنی درباره دوره پیشا تاریخی,تحول پیوند های خانواده,وضعیت زنان,خاستگاه های مالکیت,آداب و رسوم کمونته ها در جوامع پیشا سرمایه داری بود.همچین مارکس درباب شکل گیری ماهیت قدرت دولتی,نقش افراد و سویه های مدرن تری نظیر دلالت های نژاد باور برخی رویکردهای انسان شناسی و تاثیرات استعماری مطالبی را نگاشته است.

فراخوان ویژه‌نامه سالگرد انسان‌شناسی و فرهنگ و نوروز 1399

همراه و همکار گرامی انسان‌شناسی و فرهنگ

امسال نیز به رسم سال‌‌‌‌‌‌های گذشته، انسان‌شناسی و فرهنگ قصد دارد تا «ویژه‌نامه چهاردهمین سال تأسیس انسان‌شناسی و فرهنگ را به همراه نوروزنامه 1399»منتشر کند. اما از آنجا که امور مربوط به تهیه، تدوین، طراحی و غیره این ویژه‌نامه برعهده دوستانی است که به صورت داوطلبانه انجام می‌شود، تصمیم گرفتیم تا زودتر به این کار یعنی دعوت از همراهان و همکاران برای همکاری و نوشتن و ارسال مطالب‌شان اقدام کنیم تا کار به روزهای پایانی سال کشیده نشود و فرصت برای تدوین مطالب شما کم نباشد.

قشنگ کامکار: سیاست باعث جدایی من و لطفی شد

«من و لطفی در کانون چاووش صمیمانه کار می‌کردیم. قبل از این که نوازنده باشیم، دوست و رفیق یکدیگر بودیم اما این رابطه به هم خورد؛ چرا که لطفی با تمام مهربانی‌هایی‌ که داشت حرف، حرف خودش بود. او سیاست را اولویت زندگی خودش می‌دانست. بهتر است بگویم سیاست باعث جدایی من و لطفی شد.»

به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: «۳۱ سال از آخرین کنسرت گروه موسیقی چاووش می‌گذرد؛ کنسرتی که سال ۱۳۶۷ با آهنگسازی حسین علیزاده و آواز شهرام ناظری در تالار وحدت روی صحنه رفت. آغاز به کار کانون فرهنگی و هنری چاووش در دهه ۱۳۵۰ و با تلاش بزرگانی چون حسن کامکار، محمدرضا لطفی و حمایت‌های معنوی هوشنگ ابتهاج شکل گرفت. چاووش یک انجمن موسیقی بود که علاوه بر تحول شگرف در موسیقی سنتی ایران، از جایگاه اجتماعی و سیاسی مهمی هم بهره‌مند بود. بیشتر اعضای این گروه ابتدا در رادیو فعالیت داشتند اما به‌دلیل فضای سیاسی سال ۱۳۵۷ و به‌ویژه واقعه ۱۷ شهریور، بسیاری از موسیقیدانان در یک اعتراض دسته‌جمعی از رادیو و تلویزیون ملی ایران استعفا کردند و در کانون چاووش که شامل دو گروه موسیقی «شیدا» و «عارف» بود به کار خود ادامه دادند. گروه «شیدا» به سرپرستی و آهنگسازی محمدرضا لطفی و گروه «عارف» با سرپرستی و آهنگسازی حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان اداره می‌شد.

عبدالحسین تیمورتاش، از وزارت دربار تا مرگ در زندان

«رضاشاه بارها به وزرا و کارمندان عالیرتبه دولت گفته بود که حرف تیمور حرف من است. به تیمورتاش هم گفته بود که امور نظامی با من و مابقی امور با تو.»

به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: «عبدالحسین‌خان تیمورتاش در سال ۱۲۶۰ خورشیدی در نردین خراسان به دنیا آمد. پدرش کریم‌داد خان، پیشکار و مباشر یارمحمدخان سهام‌الدوله بجنوردی، ملاک بزرگ شمال خراسان بود. سهام‌الدوله به‌واسطه اعتمادی که به کریم‌داد خان پیدا کرده بود، دختر خود گوهر خانم را به همسری کریم‌داد خان برگزید که ثمره این ازدواج، عبدالحسین‌خان تیمورتاش بود. گرچه نام فامیلی که عبدالحسین‌خان برای خودش انتخاب کرد، ترکی بود اما طایفه عبدالحسین‌خان اصالتا از کردهای شمال خراسان بودند که گویا در دوران شاه‌عباس بزرگ صفوی از غرب ایران به شمال خراسان کوچ داده شد.

صحاف با طراحی و ساخت جلد و شیرازه، به کتاب هویت می‌دهد و شخصیت

حاج عبدالرحیم نعمتی 54 سال است که در دروازه سعدی شیراز مغازه صحافی دارد. معتقد است صحاف با طراحی و ساخت جلد و شیرازه، به کتاب هویت می‌دهد و شخصیت.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس - احسان اکبرپور: لب گود شازده منصور دروازه سعدی را که پایین بیایی، بعدِ گرمابه بهارستان؛ نرسیده به حدود وکیل می‌بینی‌اش. تابلو ندارد، اما چارچوب چوبی و «هوالرزاق» به خط ثلث ترکیبی استاد محمد نعمتی ارسنجانی نقش بسته بر سر در مغازه. 54 سال پیش شد آنچه امروز هست: «صحاف». اهل همین محله بود. با «1600 تومان» پس‌انداز کارِ تابستان‌های اول تا چهارم دبستان سرقفلی مغازه را خرید. «پدرم روحانی بود. فقط زندگی رو می‌گذروند؛ درآمدی نداشت.» حاج عبدالرحیم نعمتی حالا 66 ساله است؛ صدایش از پشت انبوهی ریش سفید که هم‌رنگ‌شده با موهای نسبتاً کم‌پشت، مهربان و رساست. می‌خندد. «انگار مقدر بوده یک صحاف باشم و همیشه در همین محله زندگی کنم.» محله‌ای که روزی «دروازه کازرون، دروازه اصفهون و چهارراه مشیر» همه شیراز بود.