او ادامه داد: شرق‌شناسی و ایران‌شناسی حرکت علمی نبود بلکه حرکتی استعماری به‌شمار می‌رفت. به ویژه که در بریتانیا شرق‌شناسی از سوی وزارت امور خارجه آن رخ داد و انگیزه استعماری را دنبال می‌کرد. در این حرکت استعماری آنها تاریخ ما را نوشتند. حضور صدها جهانگرد و ایران‌شناس نشان‌دهنده این مساله است.

این پژوهشگر تاریخ عنوان کرد: انگلیسی‌ها معتقدند در دوره قاجار بیش از ۲۵۰۰ سفرنامه نوشته‌اند این بیش از خاطرات است. این مجموعه‌ها جز تحقیر ملت ما و تحریف واقعیت نبوده و نیست و این جریان هیچ وقت تعطیل نشد و بعد از انقلاب ابعاد وسیع‌تری پیدا کرد از ادوارد براون تا سرپرسی سایکس. او یک جنایتکار بود و به اغلب شهرهای ابران سفر کرد.

قاسم تبریزی گفت: بعدها آمریکاها به عرصه آمدند و تالیف تاریخ ما را شروع کردند. در واقع ایران‌شناسی و اسلام‌شناسی آغاز شد و بعد از انقلاب دامنه بیشتری پیدا کرد چنانکه پس از انقلاب در دانشگاه اورشلیم همایش ایران‌شناسی برگزار شد که در آن سعی کردند که تشیع را کنار بزنند و بیشتر به سنی‌ها بپردازند.

او افزود: امروز جریان غربی و التقاطی در تلاشند تاریخ ما را تالیف کنند که خوشبختانه جریان تاریخ‌نگاری اسلامی شروع شد. به ویژه در زمینه دفاع مقدس کوشا بودیم. خوشبختانه ۱۴ مرکز تاریخ‌نگاری اسنادی داریم و در این میان دانشگاه و حوزه علمیه در این زمینه چندان کوشا نبست. متاسفانه دانشگاه‌های ما در حوزه تاریخ‌نگاری عقب مانده و همچنان در زمینه تالیف سلجوقی و مغول مانده است.

این سندپژوه بیان کرد: در حوزه به تاریخ‌نگاری توجهی نمی‌شود و به نظرم مطالبه ما از حوزه در این زمینه باید توجه به تاریخ باشد. اما مراکز تاریخ‌نگاری، مرکز اسناد اسلامی از همه کوشا بوده و بعد مرکز بررسی اسناد تاریخی تقریبا 53 میلیون برگ سند در سه و نیم میلیون پرونده دارد که در زمینه چاپ اسناد کارهای خوبی را انجام داده است. مرکز اسناد ریاست جمهوری چندان قوی نیست. در ارتش نیز اسناد زیادی وجود دارد که در زمینه چاپ آن‌ها چندان فعال نیستند.

وی ادامه داد: مجلس شورای اسلامی در یک دوره فعال بوده اما اکنون دچار افت شده است و بعد آرشیو ملی است که در حوزه تالیف چندان فعال نبوده اما در زمینه سرویس‌دهی فعالیت خوبی داشته است. در مرکز اسناد وزارت امور خارجه از دوره صفویه اسنادی مانده که از چاپ آن امتناع می‌شود حتی آنها از چاپ خاطرات سفرای ما تلاش چندانی صورت نمی‌گیرد.

تبریزی در پایان سخنانش گفت: در تاریخ‌نویسی معاصر ایران کودکان را نباید فراموش کنیم اگر می‌خواهیم نسل آینده از تاریخ خودش اطلاع داشته باشد و بی هویت نباشد باید برای تاریخ‌نگاری کودکان هم سرمایه‌گذاری خوبی صورت بگیرد.