این شاعر فقید از دوران کودکی عشق و علاقه وافری به ادبیات و زبان مادری داشت و بیشتر کتابهای شاعران کلاسیک را میخواند و به همان سبک هم شعر می سرود جالب اینکه غالب سروده هایش را حفظ بود و در هر محفل و مجالسی اشعارش را از بر میخواند و در این زمینه قریحه و ذوق فوق العاده ای داشت.

آمانقلیچ آهمند (سخاوی)، شاعری ساده زیست و فروتن بود و بیشتر اشعارش مضامین اجتماعی داشت و اوج شعری وی به سال های اوایل انقلاب برمی گردد و به دلیل کهولت سن و مشغله های زندگی در سالیان اخیر کمتر شعر می گفت.

شاعر آمانقلیچ چهار فرزند؛ دو دختر و دو پسر به یادگار گذاشتند.

پایگاه اطلاع رسانی دانشجویان و دانش آموختگان ترکمن، درگذشت شاعر امانقلیچ سخاوی را به جامعه ادبی ترکمن صحرا ، علی الخصوص خانواده آن مرحوم تسلیت عرض می نماید. 
روحش شاد و یادش گرامی