این هوشمندی خارق‌العاده و تکامل‌یافته تا جایی است که به عقیده نوام چامسکی نظریه پرداز زبانشناسی فطری‌گرایی (Nativism)، اگر این ویژگی که همان زبان انسانی باشد در نهاد انسان‌ها به ودیعت نگذاشته شده بود، این پدیده تحت هیچ شرایطی قابلیت آموزش و فراگیری توسط انسان را نداشت.

به اعتقاد برخی دیگر از دانشمندان از زمان گالیله تا کنون، بزرگترین موهبت بشر توانایی گشودن طلسم الفبا است به‌نحوی که صرفا از طریق چند حرف و صدا میتوان درونی‌ترین حالات و احساسات خودمان را به دیگری منتقل کنیم.

باری، زبان آیینه تجلی افکار آدمی است و اگر این ویژگی ممتاز نبود نوع بشر از انتقال و به اشتراک‌گذاری احساسات، عقاید، تفکرات و تصورات خود با سایر هم‌نوعان محروم بود‌.

زبان موجب می‌شود ادراک بشری از درک-محور بودن صرف (Percept-based) به مفهوم-محور بودن (Concept-based) ارتقاء یابد. و در نتیجه همین تعالی انسان از پرماس به انتزاع و محض است که شعری سروده می‌شود، قصه‌ای گفته می‌شود، استدلالی بیان می‌شود، تاریخی مرور می‌شود، و احساسی و عقیده‌ای رمزگشایی می‌شود‌.

از این روی، پاسداشت زبان، پاسداشت تفکر، پاسداشت عقیده، پاسداشت عواطف و احساسات و پاسداشت انسان است.
و الحمد لله الذی خلق الانسان و علّمه البیان ...