او افزود: نکته‌ای که وجود دارد تاریخ‌های متعددی است که به عنوان تاریخ تولد نجف دریابندری گفته می‌شود. تولد او ۱۳۰۸ نیست. او در سال ۱۳۰۹ در آبادان شده  روزش دقیق را هیچ کس نمی‌داند. خواهر بزرگتر نجف دریابندری به سهراب گفته بود که پدر شما در زمستان  ۱۳۰۹ به دنیا آمد اما شناسنامه‌اش  را ۱۳۰۸ می‌گیرند تا زودتر به مدرسه برود.

میرزایی ادامه داد: او مدرسه را از پنج سالگی شروع کرد. حتی دیپلم نگرفت و قبل از پایان تحصیلات به شرکت نفت رفت و در آنجا استخدام شد. سپس به انتشارات فرانکلین می‌آید و به مدت ۱۷ سال در آنجا بود. از سال ۱۳۵۴ بیرون می‌آید  و از همان سال همکاری‌اش را با رادیو تلویزیون آغاز می‌کند تا انقلاب. در این مدت او سرپرستی دوبله فیلم‌ها را به زبان فارسی به عهده داشت. بعد هم آقای دریابندری خانه‌نشین می‌شود اما در همه این سال‌ها تا زمانی که دچار سکته مغزی شد، ترجمه می‌کرد. او قبل از انقلاب ۱۴ کتاب ترجمه داشت و بعد از انقلاب حدود ۲۱ که تالیف و ترجمه است.  او  ۱۸ سال اخیر  چهار دچار سکته  مغزی شد که به گفته پزشکان او تحت تأثیر نارسایی قلبی بوده است.  سازمان میراث فرهنگی در سال ۹۶، عنوان گنجینه زنده بشری را به نجف دریابندری داده است و نشان ویژه هم از دانشگاه کلمبیا به خاطر ترجمه آثار برجسته‌اش به او  داده‌ند.

او خاطر نشان کرد: هرگاه درباره اقای نجف دریابندری صحبت می‌کنیم باید دو صفت را بگوییم یکی خوش سلیقه بود و دوم لحن مناسبی برای ترجمه‌هایش انتخاب می‌کرد. شما مترجمانی را می‌شناسید که ۵۰ کتاب  از ۵۰ نویسنده ترجمه کرده‌اند که همگی یک لحن دارد. اما اقای دریابندری هر کتابی ترجمه کرده یک لحن دارد. یکی از آثار مهم او «تاریخ فلسفه غرب» است که در سال ۴۱ منتشر کرده است و تا زمانی که این کتاب منتشر نشده بود، ما کتاب درست‌ حسابی درباره تاریخ فلسفه غرب نداشتیم. «وداع با اسلحه»، «بازمانده روز»، «پیرمرد و دریا»، «قدرت»، «متفکران روز»، «معنای هنر» و «مستطاب آشپزی» از جمله آثار او هستند. 

انتهای پیام