عصر در خبرگزاری فرانس بیست و چهار می‌خواندم که یکی از کارکنان متروی خط ۶ که در ارتباط با مردم قرار داشته، به این ویروس مبتلا شده است. این فرد به مدت سه روز از تاریخ ۷ تا ۹ اسفندماه در بخش فروش بلیط و راهنمایی مردم کار می‌کرده. خطوط متروی پاریس هر روز هفت میلیون نفر را جا به جا می‌کنند.

خط ۶ همان خطی است که من هم بعد از خط پنج سوار می‌شوم. (عکس آن آسیایی تبار با ماسک را یادتان هست؟ در همان خط ۶  گرفته شده است) این خط یکی از خطوطی است که مسافرین برای سوار و پیاده شدن، باید درها را خودشان باز کنند. روی درها دستگیره‌هایی آهنی وجود دارد که هنگام رسیدن به ایستگاه باید آن را بچرخانید تا در باز شود. حالا انتقال احتمالی ویروس را بین تمام این دست‌هایی که این دستگیره‌ها را چرخانده‌اند، محاسبه می‌کنم.

دو درصد خیلی زیاد است.

قرار است که خبر بدهند چه کسانی باید در خانه بمانند.

و امروز پانزدهم اسفندماه، ماکرون بعد از اولین مورد ابتلا که چهارم بهمن ماه دیده شده بود، این اپیدمی را غیرقابل توصیف اعلام کرد. اپیدمی تا چه میزان باید گسترش پیدا کند تا دولت‌ها تصمیم به تعطیلی مکان‌های عمومی بگیرند؟

حد این تصمیم چه عددی است؟

مشاهدات ادامه دارد…

منبع خبر درباره ی ابتلای کارمند خط ۶ متروی پاریس :
Https://Www.France24.Com/Fr/20200305-Un-Cas-De-Coronavirus-Parmi-Le-Personnel-Du-Métro-Parisien