پروندهای برای «روششناسی در علوم انسانی»/ وحدت یا کثرت روشی؟ ایبنا
محمد توحیدفام سردبیر فصلنامه در سخن سردبیر درباره پرونده ویژه پنجمین شماره فصلنامه علوم انسانی نوشته است: «با توجه به اهمیت روششناسی در تاریخ علم در ایـن شماره بر آن شدیم تـا رهپویههای دانش روششناسی را در علوم انسانی کنونی به تصویر معطوف درآوریم. امروز بیش از آنکه توجه مـا بـه روششناسی باشد عمدتـا گسست یـا چرخشهای معرفتی و تاش برای بومیسازی آن اســت.
درحالیکه هر نــوع ابتکار در بومیسازی و نظریهپردازی تنها از مسیر مناقشات طولانی در باب روششناسی است که میتواند ره بـه سرمنزل مقصود برد. روششناسی خود پایه نخسـتین نظریهپردازی (بهعنوان فرایند بسط و سازماندهی نظاممند بهمنظور تبییـن پدیدارهـا) و الگوسازی بـا توجه بــه بنیانهای معرفتشناسی و پارادایمیک (مــدرن علتکاو ـ پسامدرن معناکاو و فراپسامدرن تعاملگـرا) آن در سطوح مختلف تحلیــل (فردی ـ گروهی ـ ساختاری ـ پساساختاری و جهانی) نیز محسوب میشود. لذا بیتردید امروزه روششناسی، اهمیت ویژه و تعیینکنندهای در رشد و توسعه علوم و جهتدهی بـه نـوع نگاه ما انسانها به جهان یافته است.»
پنجمین شماره فصلنامه علوم انسانی ویژه بهار ۹۸ به مدیرمسئولی نیکنام حسینیپور به قیمت ۲۰۰۰۰ تومان از سوی موسسه خانه کتاب منتشر شده است