ايشان ضمير فارسي سوٌم شخص جمع است.در تركستان اين كلمه به معني « شیخ » و « استاد » و «پیر» استعمال می شود، در مقابل « مرید ». معلوم نیست که این کلمه در چه زمانی به معنی فوق استعمال شده است. به هر تقدیر به این مفهوم در قرون وسطی وجود داشته است.در ترجمه ی حال خواجه احرار معروف (متوفٌی به سال ۸۹۵ هجری/۱۴۹۰ میلادی در سمرقند ) وی مکررآ  به لقب « ایشان » خوانده شده است.لقب و مقام « ایشان » غالبآ از پدر به پسر  به ارث می رسید. « ایشان » با پیروان خود در خانقاه درویشان زندگی مب کند و گاه نیز در جوار مرقد یکی از اولیاء به سر مي برد. اكثر ايشانان گهگاه به صحرا سفر مي كنند و در ميان قرقيزان ( كازاخ ها) پيروان و هداياي فزونتري -فزونتر از آنچه از مردم اسكان يافته دريافت مي داشتند - به دست مي آوردند.در سال ۱۸۹۸/م بر اثر شورشي كه به رهبري يكي از ايشانان وقوع يافت ،توجه محافل وسيعتري به ايشانان معطوف گرديد. ولي در اين باره كتب و تآليفات بسيار قليلي در دست است....

مآخذ : بارتولد.و و .گزيده مقالات تحقيقي،ترجمه ي كريم كشاورز،نشر امير كبير،تهران ۱۳۵۸