وی افزود: پیوستگی و یکپارچگی معماری ساختمان ایستگاه‌های راه‌آهن ایران در دوره پهلوی اول برگرفته از زبان مشترک معماری این دوره و بر‌اساس ویژگی‌های ناشی از سبک رایج همچون بهره‌گیری از الگوهای معماری نئو کلاسیک اروپا (معماری آلمان) و معماری دوره باستان ایران و تلفیق آن با ویژگی‌های معماری بومی هر منطقه، از شمال تا جنوب ایران قابل مشاهده است.

کریمی تصریح کرد: با پیگیری های صورت گرفته این اثر تاریخی با شماره 31906 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.