بازگشایی دوباره کتابخانه های عمومی ترکمن نوشته باتیر بکوف
بردی محمدوف که رهبری این کشور را از سال 2006 پس از مرگ نیازوف در دست دارد گفت: «این حرکت ناشی از نیاز به بازبینی سیاست های ترکمن باشی است و برای انجام اصلاحات بزرگ و جامع ابراز آمادگی کرد.
بردی محمدوف با نامیدن اصلاحات در زندگی ترکمن به نام «رنسانس جدید» توجه عموم را به «نقش و موقعیت روشنفکرها، هنرمندان و هنر در روند نوسازی جامعه» جلب کرد.
دولت ترکمن بر حسب دستور بردی محمدوف تصمیم گرفته است تا «بازبینی فرهنگی» را با باز کردن مدارس هنری، کتابخانه و مراکز فرهنگی روستایی آغاز کند.
در کل 140 کتابخانه عمومی باز خواهد شد (نیازوف کتابخانه های مدارس را نبسته بود). کتابخانه های قدیمی مورد بازسازی قرار گرفته اند در حالی که برخی مناطق فاقد کتابخانه صاحب کتابخانه جدید خواهند شد. بر اساس این حکم، مرکز کتاب گالکینیش برای کتابخانه ها کتاب تهیه خواهد کرد.
کریم آقا 68 ساله یک بازنشسته گفت: «من از این تصمیم استقبال می کنم. روی هم رفته، کتابخانه های روستایی و مراکز فرهنگی با فعالیت های مهم فرهنگی و آموزشی عجین می شوند. بسته شدن طولانی مدت آنها باعث تلف شدن جوانان ما شد.»
نیازوف که 20 سال بر این کشور حکومت کرد اپرا، باله، سینما و سیرک را ممنوع کرد چون آنها «با ذهنیت ملی کشور همخوانی ندارند».
مایسا 36 ساله یک استاد دانشگاه ترکمن گفت: «ما امیدوار هستیم که فرهنگ متمایز ما فرصت توسعه پیدا کند. در عرض چند سال گذشته، رئیس جمهور محترم ما کارهای زیادی در این زمینه انجام داده است و کتابخانه ها و اپرای ملی را احیاء کرده است و دستور بازسازی سینماها و بازگشایی سیرک ملی نوسازی شده را داده است.»
آینا 44 ساله یکی از کارکنان کتابخانه شهر گفت: «من از دستور بازسازی سیستم کتابخانه ای کشور خوشحال هستم. اما این وظیفه دشواری است. انبارهای کتابخانه ها عموماً خالی هستند و نشریات خارجی جدید سال ها است که وارد کشور نشده اند.»
آینا گفت: «آنها قرار بود کتاب های شوروی را از بین ببرند. اکنون آنها را باید نگه داشت. در غیر این صورت کتابخانه ها کاملاً خالی خواهند شد و مجموعه های کتابخانه های روستایی بازگشایی شده بصورت جزئی به کتاب های قدیمی شوروی وابسته خواهند بود.»
اساتید دانشگاه ترکمن بار پر کردن انبارهای خالی را بر دوش بکشد. آنها مقاله های عملی خود را بصورت کتابچه برای دانشجویان خود منتشر می کنند و کپی های آنها در کتابخانه قرار می گیرند.
بایرام یک دانشجوی 19 ساله دانشگاه گفت: «آنها نمی توانند هزاران نسخه از آنها را منتشر کنند. پس ما باید با به اشتراک گذاشتن جزوه ها در بین چند نفر برای امتحانات درس بخوانیم.»
ولیده یک کتابدار دیگر گفت: «علیرغم بازگشایی کتابخانه ها، عملاً کتابی وجود ندارد. آنها قول داده اند که در ماه آوریل کتاب بیاورند اما آنها هنوز چیزی نخریده اند. ... در کتابخانه های مرکزی این مساله قابل تحمل است، اما در استان ها مساله بدتر است. همکاران من می گویند که تعداد کتاب ها را می توانید با انگشتان دستان بشمارید.»
او گفت که تنها تغییر چشمگیر در کتابخانه های ترکمن این است که قبلاً قفسه های ما پر بودند از نسخه های «روحنامه» و دیگر آثار نیازوف و الان از کتاب های بردی محمدوف پر شده اند.»
این کشور با یک مساله مهم دیگر در بازگشایی کتابخانه ها مواجه شده اند: ایجاد مدارس برای آموزش کتابداران. اما دولت باید تعهداتی در این مورد بدهد.
علاوه بر آن، لازم است که دولت همه کارهای خلاقانه را برای عبور از سانسور قبل از ورود به انتشار عمده انجام دهد.
منبع: سایت اولکامیز
وبلاگ رسمی بنیادمختومقلی فراغی