بدون تردید ستار سوقی شاعر محبوب ایل تركمن است. او را می توان یكی از مردمی ترین شاعران معاصر دانست كه عنوان خلیفه شاهیر را به همراه دارد.
آوازه نام ساوچی بیشتر به دو علت است یكی به اشعار ناب و شیرینش و دیگری شخصیت والا و محترمش می باشد. این شاعر بزرگ به سال 1325 هجری شمسی در روستای صحنه از توابع شهرستان آق قلا چشم به گیتی نهاد. پدرش استا قلیچ محمد اهل شعر و ادب بود و اشعاری می خواند. مادرش هم گوزل نام داشت كه بعد از تولد فرزندش دیری نپایید كه آفتاب وجود او خاموش شد. و فرزندش را كه بعدها یگانه روزگار شد ، در یتیمی گذاشت.

ستار سوقی به همین خاطر بود كه بعدها برای مادر عزیزش كه هیچ وقت او را ندیده بود ، شعر جذاب( باغیشلایان انمه ) را تقدیم كرد.او در كناره های رود گرگان بزرگ شد و درد فقر و بدبختی را چشید. شعر (قزیل گرگان) ساوچی الهام گرفته از این رود تاریخی است.
از هفت سالگی تا شانزده سالگی به اشعاری كه توسط پدرش و یكی از خویشاوندانش بنام قربان قلیچ كاكا می خواند به دقت و علاقه گوش می دهد و علاوه بر آن خودش هم شروع به مطالعه اشعار شاعران كلاسیك تركمن می كندو
وی در سن 16 سالگی در عنفوان جوانی سرودن شعر را آغاز می كند.با شعر به دنیای زیبایی قدم می گذارد كه روحش را با آن متعالی می بیند. شاعر روحی حساس و لطیف دارد،دردها و مشكلات جامعه او را آزار می دهد.بدبختی مردم ، ظلم و ستم را می بیند و نمی تواند خاموش بنشیند ناگزیر اشعاری مانند جرن قیز – دوقماچی قیز و مزارینگ را خلق می كند. در كنار غمها ، شادی ها و امید ها و خوشی های ایل را هم می بیند و اشعاری بنا مقتضای زمان می سراید.
اصولاً این شعر است كه به سراغ او می آید.چرا كه اشعارش اغلب جوشش و بر خاسته از دل است. از بطن جامعه الهام گرفته است.شاعر به آداب و سنن ایل پایبند است و آنرا به هیچ چیزی نمی فروشد.شعر را مقدس می داند.در شعرش(غوشغی) از شاعران بزرگ تركمن یاد می كند و كلام آنها را پر تأثیر و هدایت بخش می داند. شاعر برای دوتار احترام خاصی قائل است و آنرا یادگار گذشتگان می داند. و بر نقش موسیقی سالم در جامعه تأكید دارد.
با شعر( آیرالیق ) موقام یكی از سازهای دلنشین موسیقی تركمن را یاد آور می شود.
ساوچی بعدها در شعر نو هم طبع آزمایی می كند و از آن سرافراز بیرون می آید.گاهی اشعار شاعران بزرگ دنیا نظیر مولوی ،شاندورپتوفی را به نظم در می آراید و گاه بنا به موقعیت نثری می نویسد و مشتاقان ادبیات را محسور قلم شیوای خود می كند. بعد از انقلاب خود را به عنوان بزرگترین شاعر انقلابی به مردم معرفی می كند و خود را وقف ایل می كند و برای شهیدان وطن اشعار سوزناكی می سراید و جوانان را تشویق به مبارزه و دفاع از سرزمین اسلامی دعوت می نماید. وی شعر جاودانه ( ظالیم آمریكا) را در همان ایام جنگ خلق می كند و نفرت خود را از آمریكای جهانخوار بیان می كند. از دیدن گرسنگان قاره سیاه متأثر می شود و شعری از درد برای آفریقا می گوید.
ساوچی شاعر نازك اندیش تركمن جوانان ایل را به مانند فرزندانش مورد خطاب قرار می دهد و آنها را پند و اندرز می دهد.انها را دعوت به علم می كند و از ظلم بر حذر می دارد.
و اینك به سنین شصت زندگی اش نزدیك شده است وعمری گذرانده و به پختگی تمام رسیده است. اشعارش حلاوت دیگری دارد.راستس ها را كجی ها ، پاكی ها را از زشتی ها باز می نماید.
ستار سوقی برگ زرینی است در تاریخ شعر و ادبیات تركمن وی از مفاخر ارزنده شهرستان آق قلا می باشدكه زندگی اش در سه چیز خلاصه می شود.عشق و اخلاص و تعهد.
لطیف ایزدی

منبع:www.turkmenmiras.ir