برخی از این آثار عبارتند از «اندیشه‌های پزشکی علامه سیدعبدالله بلادی بوشهری»، «انقلاب اسلامی و چالش‌های جهانی شدن فرهنگ»، «ایرانیان ارمنی»، «الدشتی»، «افسانه‌های جنوب بوشهر»، «انتری که لوطیش مرده بود»، «اصحاب یمین (شهدای روستای باغک)»، «اشتباهی که من کردم»، «اسناد خانه سدان»، «تعزیه در استان بوشهر»، «توبه نردبان عشق»، «جنوب ایران در مبارزات ضداستعماری»، «جنبش ضداستعماری جنوب و آزادیخواهان کازرون»، «جنگ خلیج‌فارس»، «چگونه مطالعه کنیم»، «چنین کنند بزرگان»، «تاریخ مطبوعات دشتستان»، «تعدیل قرارداد به عنوان یکی از شیوه‌های جبران خسارت»، «جهان و روشنایی‌های غمناک»، «حقوق سوم»، «حجت حق مهدی منتظر»، «حدیث آموزگاران عشق»، «خلیج فارس و بوشهر»، «خیال یاس»، «خاندان تنگستانی»، «دلواری»، «کنگره سعادت»، «حماسه نادر»، «خلافت و امامت در نهج‌البلاغه»، «دو کلمه بی رو در واسی»، «در سایه آفتاب»، «دریای پارس و سرزمین متصالح»، «خاطرات سال‌های عاشقی»، «خوابگاه دختران» و سجاده بهشت»

بخش دوم، نگاهی گذرا بر استان بوشهر راجع به شکل‌گیری استان و شهرستان‌های استان و قیام‌های مردمی و رشادت‌های آن‌ها در برابر استعمار انگلیس و بخش کوتاهی از مشکلات و راه‌حل‌هایی بیان شده است.

در این بخش می‌خوانیم: «استان بوشهر امروزی با وسعتی در حدود 27653 کیلومتر مربع در امتداد سواحل شرقی خلیج همیشه‌فارس قرار گرفته و نوزدهمین رتبه استانی را از نظر مساحت به خود اختصاص داده است. ارتفاعات پراکنده در سراسر استان به چشم می‌خورد اما از نشان‌های کهن نشان از سکونت به دوره ایلامیان و تمدن بین‌النهرین برمی‌گردد که بوشهر یکی از ایالت‌های جنوب‌غربی دولت ما بوده است. در دوره ساسانیان شهری نزدیکی بوشهر ایجاد می‌شود که امروزه خرابه‌ای به نام ریشهر می‌باشد. در انتهای قاجاریه تا سال 1316 ایران به 27 واحد قسمت‌بندی شده از جمله بنادر و جزایر خلیج‌فارس که از سال 1316 بر اساس تقسیم‌بندی جدید بوشهر و توابع آن جزء یکی از شهرستان‌های استان فارس قرار می‌گیرد و در تغییرات بعدی در سال 1339 بوشهر به نام فرمانداری کل بنادر و جزایر خلیج‌فارس به مرکزیت بوشهر از فارس جدا می‌گردد.»

نخستین چاپ کتاب «کتابشناسی و نگاهی گذرا بر استان بوشهر» اثر عبدالرضا جمشیدی، با شمارگان 500 نسخه، در 269 صفحه از سوی انتشارات آسو راهی بازار نشر شده است.