سلطانی‌فر درباره شخصیت کاری توفیق اظهار کرد: او شخصیتی مستقل، ملی‌گرا و بدون وابستگی به هیچ سمت و سویی داشت. او عاشق میهن‌اش بود و با وجود اینکه امکان زندگی در آمریکا برای او فراهم بود، هیچ‌گاه حاضر نشد در آن‌جا زندگی کند. او همیشه خندان‌لب و پر از استعاره‌ها و نکته‌های زیبا بود.

این استاد ارتباطات اضافه کرد: توفیق پس از توقیف مجله «توفیق» در سال ۱۳۵۱ فعالیت مطبوعاتی نداشت اما حدود ۵-۶ سال بود که این مجله را دوباره احیا کند که این فرصت دست نداد.

سلطانی‌فر در پایان خاطرنشان کرد: مجله «توفیق» مستقل بود و هیچ سمت و سویی و وابستگی نداشت، اما آنقدر قدرت داشت که هویدا، نخست وزیر وقت بارها سعی در تطمیع عوامل این نشریه داشت و بارها درخواست می‌کرد علیه او مطلبی را منتشر نکنند اما آن‌ها در برابر این موضوع مقاومت می‌کردند.

حسین توفیق که از عوارض عفونت ریه رنج می‌برد،8 روز آخر عمرش را در کما به سر برد.