یکی از راهکارهای برگزاری جشنواره‌های فصلی و تداوم آن است.درقالب های متفاوت از داستان کوتاه و.......

و درنتیجه تأثیر مثبت برگزاری جشنواره‌ها و محافل فرهنگی بر فضای ادبی شهر، زمانی خود را نشان می‌دهد که همراه با آموزش و کمک به نشر کتاب داستان‌نویسان منتخب باشد.

کمبود محافل ادبی در شهر، یکی از عوامل عدم ارتباط نویسندگان و ادیبان با یکدیگر است. 

در حال حاضر هیچ محفل رسمی ادبی در زمینه داستان‌خوانی در ارگان‌های دولتی در استان وجود ندارد و یا این محافل به صورت مقطعی برگزار می‌شود.

عدم پرداخت به مضامین بومی با زبان ملی، از ضعف های داستان ماست که باعث عدم معرفی ادبیات ترکمن شده است.

- عدم شناخت درست از ادبیات روز ترکمن ، ایران وحتی جهان از دیگر دلایل رکود ادبیات داستانی ماست .

- از دیگر مشکلات داستان نویسی و ادبیات داستانی در ایران این است که هیچ ویژگی یا دغدغه مشترکی بین نسل های داستانی در ایران وجود ندارد چرا که ما آبشخورها و سرچشمه های اتفاقی پیدا می کنیم . هر نویسنده ایی با کسی دم خور می شود این پراکنده کاری طوری شده که ما نتوانیم آن ها را کانالیزه کنیم و خط بدهیم.

- یکی دیگر از ویژگی های ادبیات داستان ترکمنی این است که اندیشه ی ژرف و عمیقی در پس داستان ها و آثار نسل جدید وجود ندارد.

-همه ی این موارد و نگرانی برخی از کارشناسان و منتقدین بیانگر این مهم است که داستان نویسی در ترکمن صحرا در حال افول است.

ـ امید که آینده ایی پر رونق در حوزه ادبیات داستانی آن هم در گستره ی بومی، قومی و ملی با توجه به استعدادها و انرژی های قَوی ادبیاتی و نویسندگیِ در حال رشد در گروه سنی جوانان، داشته باشیم.

خلیل الله صحنه،دبیروسرگروه تاریخ استان گلستان -آذرماه ۱۳۹۵