معتقدم شیلات جزو ۱۰ اثر برجسته سینمای انقلاب است. قصه‌ای خوب و جذاب با شخصیت‌پردازی قابل تحسین و استفاده بجا از برجستگی‌های ملی و قومیتی و نیز بهره‌گیری هوشمندانه از عنصر عدالت‌خواهی و ظلم‌ستیزی فارغ از نگاه‌های کلیشه‌ای؛ شیلات را از بسیاری تولیدات سینمای ایران ممتاز می‌کند.

مرحوم داود رشیدی با ایفاء نقش خوجه ممد؛ پیرمرد مبارز و مورد احترام و علاقه مردم ترکمن یکی از ماندگارترین شخصیت‌های سینمای ایران را خلق کرده است.

سکانس آخر فیلم که وابستگان رژیم را در سردخانه ماهی‌ها حبس کرده و با سایر مردم در پای‌کوبی و سرودخوانی حماسی به زبان ترکمنی است، از خاطره‌ها محو نمی‌‌شود.

متأسفانه مدیریت ‌گلخانه‌ای سینمای دهه ۶۰ با محور قراردادن سینمای شبه‌روشنفکری و جشنواره‌پسند، انگیزه‌های سینمای ملی کشور در تولید فیلم‌هایی چون شیلات را از بین برد و با این کار مرتکب خطای بزرگ راهبردی در انحراف سینما از مسیر انقلاب و مردم شد.

در این روزها، برخی رسانه‌های داخلی هم صدا با شبکه‌های ماهواره‌ای تلاش می‌کنند شخصیت «آقا حسینی» در فیلم کندو را بیشتر مورد توجه قرار دهند. «آقا حسینی» شمایلی است از مردان خوشگذران زمانه که رنج زندان را تحمل کرده و حالا در عیش و نوش است.

این شخصیت نه به دلیل ترویج ابتذال در رفتارهای غیراخلاقی؛ بلکه به لحاظ حرفه‌ای؛ با خوجه ممد و مفتش ۶انگشتی هزاردستان فاصله زیادی دارد. در حق بازیگر رشید سینمای ایران ظلم نکنیم! ... شادی روحش صلوات.