گوک ترکان که در نتیجه ی این جنگ ها دچار ضعف شده بودند، در سال 745/م به دست " اویغور ها" ساقط شدند. در این برهه "اوغوز ها" به اویغورها مساعدت نمودند و جزو مهم ترین قبایلی بودند که " دولت اویغور" بر آن ها تکیه داشت... پس از سقوط " دولت اویغور" به غرب کوچیدند و در بیابان های شمال رودخانه ی" سیر دریا ( سیحون) مستقر شدند. در قرن 10/ م در کنار کوچ نشینی، به زندگی " یکجا نشینی" نیز پرداختند. اوغوزان کوچ نشین عمدتآ به پرورش گوسفند،اسب،شترو گاو اشتغال داشتند.
اوغوزان یکجا نشین در شهر های" سابران"( قراجوق)، سغناق، قرناق، و " سوتکنت" اقامت داشتند.در قرن 10/م هنوز به دین اسلام در نیامده بودند، و بر اساس مقتضیات اعتقادیشان، عبادت می کردند و آئین هایی داشتند. اما از دیدگاه زندگی ، جنبه های هماهنگ با اسلام نیز وجود داشت. به خالص بودن نژادی اهمیت می دادند. بالخاصه گناهانی مثل " زنا " را با "مرگ"کیفر می دادند.
در اوایل قرن 10/م در اطراف "ما وراء النهر"مستقر شده،دولتی تاسیس نمودند که توسط حاکمی با عنوان" یبغو" اداره می شد. امور دولت و ملت در یک " مجلس مشورتی" حل و فصل می گشت. فرمانده نظامی ، با عنوان" سو باشی" نماینده ی "یبغو و نایب " او ، با عنوان" تگین " و مامورانی با عناوین" اینال" و " ترکن" وجود داشتند. در این زمان شهر عمده ی اوغوزان " ینی کنت" بود.در دوره ی " دولت یبغو" اوغوز ها به دو قسمت" اوچ اوق" و بوز اوق" تقسیم شده بودند.
اغوزان در اواخر قرن10/م با تشرف به دین اسلام، به قدر کفایت قدرتمند شدند و با همسایگانشان: پچنک ها و خزر ها، جنگیده ، آنها را مغلوب ساختند. طوایف اوغوزی که مسلمان شده و تحت حکومت: سلجوق بگ" بودند، بخاطر مقاصد شوم حاکم " دولت اوغوز یبغو" به خراسان عزیمت نمودند.
نقش اساسی را درتشکیل دولت سلجوقی،قبایل اوغوز برعهده داشتند.در نیمه ی قرن11/م ایران، عراق، آناتولی و سوریه تصرف گردید، و مرزهای دولت سلجوقی از " رود سیحون" تا" دریای مدیترانه" گسترش یافت.سلجوقیان همت خویش را صرف ترویج و گسترش دین اسلام نمودند. در هر جا که پا نهادند، از حق و حقیقت، عدالت، علم و تمدن، حمایت نمودند.آنها به خاطر خدمت به انسان ها و گسترش علم و تمدن، تعداد بسیار فراوانی مسجد، مدرسه، کاروانسرا، حمام و پل ساختند.
امروزه، ترکانی که در: ترکمنستان، ترکیه،آذربایجان، افغانستان، عراق و سوریه، زندگی می کنند، همگی از نسل " اوغوز خان" می باشند.

توضیح: بر مبنای یک مقاله ی اینترنتی ترجمه گردید. 
ترجمه: محمد قجقی