خبرگزاری میراث فرهنگی- گروه فرهنگ و هنر- استاد "محمدعمر سامی" تنها سازنده ساز بنجو - ساز روزهای سرخوشی مردم بلوچستان - روزگار سختی را می گذراند. پوکی استخوان پاهای او را که در اثر ممارست برای این ساز همواره نشست و نواخت و ساخت از کار انداخته است. ارشاد تنها عیادت کرد اما کمیته امداد هزینه بالای بیمارستان و درمان او را پذیرفت. به گفته نزدیکان سامی، زندگی بدون امکانات و حرفه در بلوچستان دشوار و طاقت فرساست.
 
به گزارش CHN، بنجو؛ سازی متعلق به نواحی سیستان و بلوچستان و به ویژه بلوچستان است که به دلیل نزدیکی به کشور هند، تحت تاثیر موسیقی هندی است. بنجو ساز اعیاد و عروسی‌ها و روزهای خوش نواحی بلوچستان، محمدعمر سامی تنها سازنده ساز بنجو، و شادی آفرین روزهای خوش اهالی و جشنواره‌های سیستان و بلوچستان است که این روزها در خانه اجاره‌ای و محقر خود در بستر بیماری افتاده و روزگار سختی را می‌گذراند.
 
 شاید سخت برای یک لحظه زندگی این استاد باشد. و شاید سخت تر برای مسوولینی که در زمان حیات هنرمندان موسیقی نواحی سکاندار موسسات گوناگون‌اند و با این حال زندگی برای ساکنان برخی نواحی ایران به سختی می‌گذرد. نوازندگان، خوانندگان و سازندگان محلی روزگاری بس دشوار را می‌گذرانند.
محمدعمر سامی تنها سازنده بنجو در ایران است. حالا او با پوکی استخوان که زمین‌گیراش کرده دست و پنجه نرم می‌کند. آنچه در این تصویر می‌بینید عکسی از ساز بنجو است
 
نشست‌های ماهانه موسسات مختلف در مراکز و شهرهای بزرگ در جریان است. کسانی که روزگاری در همین نواحی زندگی می‌کردند اکنون با سمت‌های مختلف،‌ پایتخت ‌نشین شده‌اند، از آنچه بر ساکنین هنرمند نواحی ایران می گذرد، تنها می گذرند!
 
از زمانی که پوکی، پاهای محمدعمرسامی نوازنده و سازنده بنجو را نشانه گرفته بیمارستان برای درمان وی 25 میلیون درخواست کرده و با توضیحاتی که دوستانش داده‌اند این رقم به 9 میلیون کاهش یافته است. با این حال، وی از پرداخت این رقم نیز ناتوان است. اداره ارشاد سیستان و بلوچستان که هنوز سکاندار تازه‌اش از راه نرسیده از سامی عیادت کرد و تنها کمیته امداد قدم جلو گذاشته و درمان وی را تقبل کرده است.
 
یکی از دوستان محمدعمرسامی که نخواست نام‌اش برده شود، در گفت و گو با CHN می گوید: «پاهای محمدعمر به دلیل پوکی استخوان دچار آسیب شدیدی شده است. او به سختی راه می رود و تنها منبع درآمدش نوازندگی و خوانندگی است. خانه محقرش سال گذشته در آتش سوزی دچار آسیب شد و امروز نیز او در خانه‌ای اجاره‌ای با فرزندان خود روزگار می‌گذراند!»
 
وقتی از وی می‌پرسم مگر تنها منبع درآمد سامی ساز استُ پاسخی تکراری اما دردآور می‌شنوم: «شهر ما شهری است که کشاورزی ندارد. این هنرمندان باید بروند در کارخانه‌ها استخدام شوند. شهر ما تنها یک کارخانه دارد و سامی با وضعیت نابسامان پاهایش نمی‌تواند در آنجا مشغول شود. تازه برای کار کردن در کارخانه نیز باید از راه‌های زیادی عبور کرد. تنها منبع درآمد سامی سازش و این گوشه دورافتاده است.»
 
وی می‌گوید: «سامی تنها کسی در ایران است که بنجو می‌سازد. در ابتدا بیمارستان زاهدان درمان او را با رقم 25 میلیون تومان تخمین زد و اینکه وی باید هرچه سریع‌تر به بیمارستان شیراز منتقل شود. اما پس از رایزنی بیمارستان زاهدان این رقم را به 9 میلیون تومان کاهش داد و قرار است این عمل در زاهدان انجام شود.»
 
این فعال موسیقی نواحی می‌افزاید: «جلسات زیادی با مجلس، مسوول ارشاد استان، استانداری و فرمانداری داشتیم. در طی این جلسات، تنها کمیته امداد پرداخت هزینه‌های پیوند زانوی سامی را پذیرفت.»
 
وی در ارزیابی کمک‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌گوید: «حقیقتا ما موضوع را مطرح کردیم اما اداره ارشاد ارایه کمک را منوط به زمانی دانست که سایر نهادها و ارگان ها نتوانند کاری انجام دهند.»
 
این علاقمند موسیقی نواحی در توضیح و تشریح بیماری سامی می‌گوید: «بنجو سازی است که نوازنده برای نواختنش باید چهار زانو بنشیند و شاید این نحوه نشستن طولانی مدت و سایر امکاناتی که او در طول زندگی از آنها محروم بوده است در وضعیت حال حاضر او بی تاثیر نباشد.»
 
وی همچنین با یادآوری فعالیت های محمدرضا درویشی برای موسیقی نواحی ایران اظهار امیدواری می کند: «شاید حضور دوباره درویشی بخشی از مشکلات بی شمار هنرمندان موسیقی نواحی ایران را حل کند.»
 مژده نوروزی