او گفت که ارتقاء ساختمان ها یک تدبیر اجتناب ناپذیر است؛ چون بسیاری از ساختمان ها فاقد نیازهای اولیه مانند تهویۀ هوا، سامانۀ گرمایش، پنجره، مبلمان، دستشویی هستند.

روزالی گفت: «این یک تغییر ضروری است؛ چرا که ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم دانشجو در یک کلاس سرد با میزهای خراب و شیشه شکسته پنجره بتواند خوب کار کند. با این وجود، دولت این بخش از هزینه ها را بر دوش خود می گیرد؛ چون این ها الزامی هستند.»

دانشگاه ها برای بهبود کیفیت تدریس در حال برنامه ریزی برای فرستادن پرسنل خود به خارج برای پیدا کردن تجربه بیشتر، هزینه کردن بیشتر منابع بر روی ارزیابی اساتید، میزبانی همایش های استادان، و غیره هستند.

روزالی گفت که افزایش حقوق استادان نیز یکی از نکات است. «اگر ما می خواهیم استادان نهایت تلاش خود را در کلاس انجام دهند، باید مطمئن شویم که آنها به طور مناسب تامین می شوند و همۀ فرصت ها را برای بهبود مهارت هایشان در اختیار دارند.»

او گفت که طبقه بندی سوم شامل بهبود کتاب های درسی، ایجاد برنامه های کاربردی آنلاین، و غیره می شود. بسیاری از کتاب های درسی ازبکستان غلط دارند (مثلا، کتاب های تاریخ مطالب نادرست دارند، کتاب های تمرین ریاضی مسئله های اشتباه دارند) که باید تصحیح شوند و همچنین به سطح بین المللی رسانده شوند.

او به عنوان مثال به مطالب کهنه شده در بخش انفورماتیک اشاره کرد. روزالی گفت: «فناوری اطلاعات با سرعت 100 کیلومتر در ساعت حرکت می کند و ما نمی توانیم آن را نادیده بگیریم؛ وقت آن رسیده است که کتب درسی خود را تنظیم کنیم. همین مسئله در مورد زبان های خارجی، فناوری زیست، و دانشکده های پزشکی صدق می کند. ما باید مطمئن شویم که فارغ التحصیلان ما می توانند با بقیه جهان رقابت کنند.»

افزایش شهریه

با این وجود، اصلاحات با هزینه همراه است. با وجود این که هزینه ها هنوز مشخص نشده اند، در اغلب موارد ممکن است این هزینه بین دانشگاه ها و دولت تقسیم شود.

دانشجویان و والدین آنها احساس می کنند در تنگنا قرار می گیرند. در ماه سپتامبر، شهریه ها به طور متوسط 26 درصد افزایش پیدا کرد و سال قبل از آن نیز شهریه ها 10 درصد افزایش یافته بودند.وزارت آموزش عالی و آموزش ویژۀ متوسطه در بیانیه ای در اوائل اکتبر افزایش شهریه ها را اعلام کرد.

بهادر هودیف، وزیر آموزش عالی و آموزش ویژۀ متوسطه، گفت: «شرایط جدید توسعه کشور، انتقال به اقتصاد بازار، و وضعیت جمعیتی که در آن 42 درصد از جمعیت 17 سال یا کمتر دارند، باعث شده اند تا لازم شود راه های تازه ای برای بهبود تحصیل پیدا کنیم.»

با این حال، این افزایش قیمت برخی والدین را ناراحت کرده است. نفیسه حسنوا از تاشکند که دخترش در دانشگاه دولتی زبان های جهان ازبکستان درس می خواند، گفت: «درک این که چرا دولت ... باعث می شود تا شهروندان هزینه افزایش کیفیت تحصیل را بر دوش بکشند دشوار است. چرا باید والدین ... مجبور باشند هر سال بیشتر پول بدهند؟»

اما برخی والدین مایل هستند در صورتی که بهبودهای کیفی صورت بگیرد هزینه های بالاتری پرداخت کنند.اکرام بهادروف، یک ساکن تاشکند که پسرش در رشتۀ حقوق بین الملل که یکی از پر هزینه ترین رشته های دانشگاه دولتی تاشکند است، درس می خواند، گفت: «پسرم امیدوار است که برای کارشناسی ارشد به اروپا برود. از این رو او به سرعت در حال فراگیری انگلیسی است. ما یک آموزگار خصوصی برای او گرفته ایم؛ چون آموزش دانشگاه نامناسب است.»

بهادروف گفت: «من دوست دارم کیفیت را در عمل ببینم. امیدوارم این طور شود؛ اگر این گونه باشد پرداخت مسئله ای نخواهد بود. روی هم رفته، اگرچه 26 درصد افزایش به نظر یک افزایش ترسناک می رسد، ولی واقعا تنها چند صد دلار در سال می شود.»

افزایش هزینه ها بر اثر تورم

مدیران دانشگاه گفتند تورم نیز هزینه های نگهداری ساختمان ها و تامین آب، گرمایش و برق را افزایش می دهد.حسن کامپاروف، معاون موسسه تربیت معلم تاشکند، گفت: «همۀ این ها هزینه هایی هستند که فقط با حرف زدن ... پرداخت نمی شوند. باید پول داشته باشید.»

علی شیر نارزیف، یک متخصص علوم سیاسی و اقتصاددان، گفت که اصلاحات مختلف آموزشی و تکامل زندگی ازبک شرایطی را تغییر داده اند که آموزش عالی در آنها عمل می کند.وی گفت: «ازبکستان، پس از این که مدتی سرگرم ایجاد دانشگاه های با کیفیت بود، اکنون به تدریج در حال درک این مسئله است که نکتۀ مهم در آموزش عالی کیفیت آموزش است و نه تعداد دانشکده ها، و از این رو اکنون نوک پیکان تمرکز [آکادمیک] خود را به سوی تحصیلات دانشگاهی متمرکز کرده است.»

هودیف گفت که اصلاح نظام آموزشی در ازبکستان ادامه پیدا خواهد کرد. در حالی که دولت در نظر دارد تا بودجه بیشتری را به این کار اختصاص دهد، والدین نیز باید مقداری از بار را بر دوش بکشند.

منبع:www.centralasiaonline.com