شادمهانی با بیان اینکه در ایران و شهرهای مهم آن زمان ما مدارس و نظامیه های متعدی را شاهد هستیم، گفت: از آن جمله می توان به نظامیه نیشابور، مدرسه خرگرد در تربت جام و مدرسه ری اشاره کرد.

وی در خصوص کشف این مدرسه افزود: نظامیه ری طی کاوشهای باستان شناسی بنام اریک اشمیت از زیر خاک خارج شد و چنانکه در گزارشهای اشمیت آمده، مدرسه ری از جمله مدارس ایوان دار بوده با یک حیاط مرکزی و ایوان هایی در جوانب و حجره هایی در پیرامون این حیاط برای محل زندگی طلاب که بطور قطع در این مدرسه فضایی هم برای تدریس وجود داشته که به آن ˈمدرَسˈ می گفتند.

این باستان شناس و عضو هئیت علمی دانشگاه ادامه داد: متاسفانه آقای اشمیت به طور ناگهانی فوت می کند و گزارشهایی که از وی بجای مانده تنها گزارش های روزانه بوده و هنگامی که این گزارش ها را در حفاری های ری مورد مطالعه قرار می دهیم با مدرسه ای روبرو می شویم که از نظر ساختار شبیه مدارس دوره سلجوقی می باشد البته تفاوت این مدرسه با دیگر مدارس زمان خود وجود یک محراب زیبای گچبری شده می باشد که این مدرسه را شاخص کرده است.

وی با بیان اینکه در مورد مدرسه ری اختلاف نظر وجود دارد و عده ای آن را یک خانه اشرافی می دانند، افزود: البته محراب زیبای آن این امکان را به کلی رد می کند.

شادمهانی با ابراز تاسف از اینکه در اثر ساخت سازهای ایجاد شده در ری این سازه از بین رفته، اظهار داشت: تنها در گزارش های اشمیت و مقالاتی که به تحلیل آن پرداخته می توان پلان این بنا را بازسازی کرد.

این باستان شناس و عضو هئیت علمی دانشگاه ادامه داد: همچنین در کتاب ˈآثار ایرانیˈ که توسط ˈآندره گدارˈ معمار و باستان شناس فرانسوی نوشته شده پلان، ساختار و معماری مدرسه ری مورد برسی قرار گرفته است.

منبع:خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران