بنیاد مختومقلی فراغی

هو الحی
عالم از ناله عشاق مبادا خالی...
هزاردستانی دیگر رخ در نقاب خاک کشید.

مطرب عشقی که با زخمه‌های پر سوز و گداز، ملک دل‌ها را تصرف می‌کرد؛ 
هنر کرشمه‌گری استاد جلیل شهناز پر از راز، آن بود که اسرار عاشقی را با نوای شورانگیز و طربناک تار بر ملا می‌ساخت و قرار دل عاشقان را بر باد. 
نوای تارش شرح درد اشتیاقی بود که آتش در نیستان وجود می‌زد و بی‌تابی سکرآوری را در زُنّاربندان معبد عشق و دلدادگی حضرت دوست پدیدار می‌نمود. 
دریغا که چنین هزاردستان شوریده‌ای از دست بشد.
کمیسیون ملی یونسکو ـ ایران این ضایعه جانکاه را به همه اصحاب فرهنگ و ادب ایران‌زمین و به‌ویژه خانواده محترم و معزز استاد فقید جلیل شهناز تسلیت می‌گوید.

منبع:www.irunesco.org.