اگر واللا، ایناناسینگ گله­نوق!

آی شیله بوردییپ کیم اتدی حدّی.

اینه، سانگا علمینگ پروگرسیولیگی-

آی حقداقی پیکریمیزی اویتگه­ی.

 

اینه، سانگا گؤزل­لرینگ تایی آی!

ایندی نأدیپ اونی قیزا دنگه­جک؟!

بیز-أ که­یپدن چیقدیق قیزا دنگلأپ­لر،

سنم گونونگ گؤر-دأ، قیزیل اِنگه­جیک!

 

«بولچولیق دنگیزی»- قارا داشا بای،

آصلیندا، داش اونونگ بلندی-پسی.

گیجه­سینه ساویغینا جیدالماز،

گوندیزینه شونچا گرادوس ایسی.

 

من اویا باتیارین،

غما باتیارین،

یوق پیکرلر چوزیار اوستومه اونسونگ،

ای، سن منینگ آیا دنگلأپ گله­نیم،

سنم شیله میکأنگ یاقینا گلسنگ؟

 

                                    "قربان نظر عزیزاوف-1971م"

 

Aý problemasy

Gitdigiçe ýakynlasyp gelýär Aý.

Özem göni törümize gelýär Aý.

Bilýärsiniz ahyr ähli sahyrlar,

Aýy öz ýaryna edipdirler taý.

Son astynda dusupdyrlar ýaryna,

Aý ýüzli marallar geýip keteni.

Indi görsek, Aý diýilýän «perizat»

Söýmediklen ýüregi dek sop-sowuk,

Ýürek gysdyryjy bosluk ekeni.

Eger walla, ynanasyn gelenok!

Aý seýle bor diýip kim etdi hetdi.

Ine, sana ylmyn progressiwligi

Aý hakdaky pikirimizi üýtgetdi.

Ine, sana gözellerin taýy Aý!

Indi nädip ony gyza denejek?!

Biz-ä keýpden çykdyk gyza denäpler,

Senem günün gör-dä, gyzyl enejik!

«Bolçulyk denizi» gara dasa baý,

Aslynda, das onun belendi-pesi.

Gijesine sowugyna çydalmaz,

Gündizine sonça gradus yssy.

Men oýa batýaryn,

Gama batýaryn,

Ýok pikirler çozýar üstüme onson.

Eý, sen menin Aýa denäp gelenim,

Senem seýlemikän ýakyna gelsen?

1971

 

            «ما و ماه»

هر چه می گذرد

ماه به ما نزدیکتر می شود

و گاه آن قدر احساس نزدیکی می کنیم

که در کنارمان قرار می گیرد

از بس که تمام شاعران

ماه را به رخسار یار تشبیه کرده اند

آنها زیر نور ماه

به دیدار یارهای آهووار خود شتافته اند

امّا اکنون دیگر ماه

چون قلبهای خالی از عشق

سرد است.

به راستی دلت نمی خواهد باور کنی

چه کسی تصور می کرد که ماه این گونه باشد.

کاوشهای علمی فضانوردان

تمام تصورات ما را

            درهم ریخت

اکنون چگونه می توان

ماه را به زیبارویان و یار تشبیه کرد

می گویند که ماه پر از سنگ و صخره

و پستی و بلندی است

شبها سوز سرمایش طاقت فرساست

و روزها گرمایش استخوانسوز

من در خود غوطه می خورم

و اندیشه هایی غریب بر ذهنم می نشینند

ای کسی که هماره به ماه مانندت می دادم!

اگر به تو برسم

تو نیز آن سان خواهی بود؟!

برگرفته از کتاب«ایمان ترکمن...»ص150-151

تهیّه و تنظیم از: عیسی سلامت