لاهوتی که مدتی عضو هیات علمی گروه زبان انگلیسی دانشگاه آزاد مشهد بود، در سال ۱۳۸۴ از ایران به آمریکا رفت.

او سال‌ها برای نشریات گوناگونی از جمله مترجم، کلک، بخارا و حکمت و معرفت می‌نوشت، درباره ویرایش، ترجمه سبک و لحن یادداشت هایی نوشت و به نقد ترجمه پرداخت."خدمات مسلمانان به جغرافیا"، "جنبش اسلامی و گرایش‌های قومی در مستعمره هند"، "شکوه شمس"، "سیری در افکار و آثار مولانا"، "مسلمانان هند بریتانیا" و "مولانا، دیروز تا امروز، شرق تا غرب" نوشته فرانکلین دین‌لوئیس از دیگر نوشته ها و ترجمه‌های لاهوتی است.

او به نوشته خودش چهل سال با جلال آشتیانی، فیلسوف ایرانی، همنشین و دوست بود و در ترجمه برخی از کتاب ها از مشاوره و نظرات او بهره می گرفت.

لاهوتی در سال ۸۸ به یادبود جلال آشتیانی نوشت: "[جلال آشتیانی] خواهش من را پذیرفت و بر ترجمه کتاب شرح مثنوی اثر رینولد آلن نیکلسون محقق مولوی شناس و استاد فقید دانشگاه کمبریج، و نیز، بر شکوه شمس، اثر آنه ماریا شیمل، مقدمه هایی صد صفحه ای نگاشت تا دانسته شود که آدمیِ دانشمند را اهل هر ملت و مذهب که باشد باید ستود."

او در کلیکهمان یادداشت از خاطره سفر آنه ماری شیمل به ایران و پذیرایی از او در مشهد نوشت و همچنین به شرح ماجرای بازنشستگی اجباری جلال آشتیانی از تدریس در دانشگاه فردوسی مشهد پرداخت.

در سال ۱۳۹۰ کتاب "ارغنون مولوی" به قلم حسن لاهوتی منتشر شد که پژوهشی در زندگی، احوال و برخی داستان‌های مولوی در مثنوی است.

حسن لاهوتی بعد از تحمل بیماری سرطان ریه، روز پنج‌شنبه (17 اسفندماه) در سن 68 سالگی در آمریکا درگذشت. 

منبع:www.ecieco.org