می‌گویند دوشیزگان گرجی نسخه‌ی دست‌نویس پلنگینه پوش را به‌عنوان جهیزیه به خانه همسرانشان می بردند و داشتن آن به تنهایی در جهاز خود مایه‌ی افتخار و سربلندی‌شان بوده است.

پلنگینه پوش به زبان‌های مختلف در جهان ترجمه شده و پس از 800 سال نخستین بار در ایران، سال 1377  با پژوهش و ترجمه‌ی فرشید دلشاد در کتابی 600 صفحه‌ای به فارسی برگردانده شد.

حالا، شراره صالحی در قالب 12 تابلوی نگارگری، از این منظومه‌ی عاشقانه - پهلوانی، از ضیافت پادشاه و سرور و شادمانی دربار و صحنه‌هایی از شکار پادشاه گرفته تا جنگ پلنگینه پوش با سواران پادشاه و کشتن آنان، جنگ سپاهیان دو جبهه، آمدن آوتاندیل به حضور پادشاه و بزرگان و اشراف، یافتن غار تاریل توسط آوتاندیل و اسیر کردن عصمت، ربودن نیست در جهان با قایق توسط غلامان شاه و تصویر شاهدخت زیبا و آوتاندیل در کاخ و کشته شدن خواستگار دختر پادشاه به دست آوتاندیل و نیز نگاره‌هایی از شکار پلنگ و شیر به دست پلنگینه پوش و بیهوشی او پس از کشتن شیر و ببر و تنهایی‌ و غم‌اش را در کنار نهر  را روایتی تصویری کرده است.

شراره صالحی این آثار را در ادامه‌ی کارهای گذشته‌اش - مجموعه‌ی عاشقانه‌های کربلا -  آفریده و در اختیار موسسه فرهنگی اکو گذاشته است. این آثار در نمایشی یک روزه در گالری اکو با حضور اهالی فرهنگ و هنر و ادبیات ایران و گرجستان و نیز نمایندگان کشورهای اروپایی در ایران عرضه شدند.

آثاری که حکایت از پیوند تفکر شاعرانه‌ی گرجی با غنای بصری ایرانی داشته و روایت تصویری افسانه‌‌ای است که خالق آن - ‌ شوتا روستاولی - در ادبیات گرجی‌‌‌ همان مقامی را دارد که در ادبیات ایتالیا، دانته و در ادبیات روسیه پوشکین‌ و در ادبیات انگلیس شکسپیر!

شراره صالحی در کارهای پلنگینه پوش، تنها ابزار اجرایی‌اش «راپیدوگراف» برای اجرای خط‌های تک رنگ - سیاه - بوده که روی زمینه اکر اجرا شده‌اند؛ هنرمند در آفرینش ترکیب‌بندی‌های موزون و فضاسازی‌ها و ارایه‌ی بافت و جنسیت‌های مختلف آنهم صرفا با رنگ سیاه موفق عمل کرده است. فضای کارهای صالحی در این مجموعه ایرانی‌ست.  شاید ناشی از تاثیر کتاب‌های چاپ سنگی دوره قاجار.

این مجموعه قرار است در موزه‌ی ملی گرجستان به نمایش عمومی گذاشته شود.

شراره صالحی، هنرمند ایرانی است که در پاریس زندگی و کار می‌کند. هنرمندی که هم نقاش است و هم شاعر و پژوهشگر تاریخ هنر؛ به دو زبان فارسی و فرانسه شعر می‌گوید؛ او در تهران متولد شده و در کشورهای ایران، فرانسه و آلمان پژوهش‌های هنری زیادی انجام داده و تحصیلاتش هم در مقطع دکترا در دانشگاه استراسبورگ است.

او در 47 نمایشگاه گروهی در کشورهای ایران، چین، تونس، فرانسه، قبرس، ارمنستان، ونزوئلا، سوریه، ایتالیا، کرواسی امارات، آلمان و آمریکا آثار خود را عرضه کرده است و در شانزده نمایشگاه انفرادی تهران، تونس، پاریس، ابوظبی و دوبی میزبان آثارش بوده‌اند.

این هنرمند ایرانی در کارنامه‌ی حرفه‌یی‌اش، سابقه 10 سال تدریس در رشته‌های تاریخ هنر، تاریخچه نقاشی ایرانی و هنر و معماری اسلامی در دانشکده‌های هنر تهران، به علاوه مشارکت در آثار متعدد پژوهشی و ترجمه شده در زمینه های مختلف هنر را دارد. 

او در تدوین دایره المعارف بزرگ اسلامی نیز سهم داشته و کتابی درباره هنر در دوران قاجار منتشر کرده است. علاوه بر این‌ها 21 مقاله علمی- پژوهشی، عمدتاً در باره‌ی نقاشی، تالیف کرده است. وی همچنین کتابی در مورد ویکتور هوگو را از فرانسه به فارسی برگردانده است.

او در زمینه تکنیک ها و روش های بکار رفته در نقاشی ایرانی مهارتی ویژه دارد و آثارش تحت تاثیر میراث هنر ایرانی و فرهنگ اسلامی خلق می‌شوند.

نقاشی‌های شراره صالحی توسط موزه‌ها و مراکز فرهنگی بسیاری در کشورهای مختلف جهان خریداری شده‌اند که از جمله می‌توان به موزه بریتانیا، موزه هنرهای معاصر تهران، وزارت فرهنگ تونس، مرکز فرهنگ و میراث فرهنگی ابوظبی، بنیاد موسیقی و هنر ابوظبی و بسیاری از مجموعه‌های خصوصی در کشورهای ایران، آمریکا و اروپا اشاره کرد. همچنین یکی از آثارش برنده جایزه مقام اول در میان هشت هزار اثر شرکت کننده در نمایشگاه هنر چین - سال 1997 پکن - شد.

  منبع: www.ecieco.org