دکتر محمد امین ریاحی که «جهان نامه» را درفروردین ماه سال 1342 توسط انتشارات کتابخانه ی ابن سینا منتشر کرده است در باب ارزش این کتاب به نکات زیر اشاره می کند:
•    «از نظر زبان فارسی، به عنوان یک متن کهن باز مانده از آغاز قرن هفتم»
•    ارزشمندی «از رهگذر جغرافیای تاریخی [که موضوع اصلی کتاب است] و اشتمال بر نوادر اطلاعات از اجتماع هشتصد سال پیش ایران»
•    در این کتاب «اشاراتی به آثار تاریخی و نحوه ی داوری مردم درباره ی آنها» نیز وجود دارد
•    «اطلاعاتی از جامعه آن روز ایران و اقوام مجاور» ارایه می دهد
•    «اطلاعاتی از بهره برداری مردم آن روزگار از منابع زیرزمینی خاصه زغال سنگ و نفت و قضاوتی آمیخته با تعجب که در این مسایل داشتند، و این همه و عوامل دیگری از قبیل آتشفشان ها را جزو عجایب می شمردند و ...
•    «داوری نویسنده در زمینه ی خلق و خوی مردم شهر ها اگر هم از احساسات شخصی او مایه گرفته باشد نکاتی نغز و دلاویز است»
•    «ارجمند ترین مطالب جهان نامه آنجاست که مؤلف مواد لازم را از سر زبان ها گرفته و هر نکته را با  کلمه ی «گوید» بیان کرده است. این شیوه شاید گاهی به ظاهر از ارزش تحقیقی کتاب بکاهد اما در عوض آن را گنجینه ای از روایات شفاهی قرار می دهد و به عنوان اطلاعاتی ناگفته و نانوشته و از نظر آگاهی بر افکار و معتقدات عامه ی مردم آن روزگار بسیار ارجدار است»
•    «از نظر اشتمال بر مفردات لغات فارسی ... نام های مترادف شهرها و اختلاف زبان کتابت و  محاوره ...»

کتاب حاضر که به کوشش دکتر صفی نژاد تلخیصی از چاپ تهران (به کوشش امین ریاحی) و چاپ مسکو است، با هدف آشنایی آسان تر با اندیشه های این جغرافی دان چاپ شده است.

فهرست مطالب
مقدمه
آغاز کتاب
فصل اول: مقدمات تهیه جهان نامه
فصل دوم: بخش مسکونی کره زمین
فصل سوم: شرح رنگ ها و خطوط بر نقشه جهان
فصل چهارم: فایده ترسیم شکل جهان
فصل پنجم: اندازه پاره ای از مسافت ها
فصل ششم: گفتاری درباره دریاها
فصل هفتم: دریاچه ها
فصل هشتم: جزیره ها
فصل نهم: جیحون ها (رودخانه ها)
فصل دهم: کوه ها
فصل یازدهم: بیابان ها
فصل دوازدهم: نام های متداول و کهن شهرها
فصل سیزدهم: مناطق معروف با طبیعت زیبا
فصل چهاردهم: جا به جایی اقوام
فصل پانزدهم: ویژگی جایگاه ها
فصل شانزدهم: پاره ای از عجایب شهرها
فصل هفدهم: معادن جواهر
فصل هجدهم: از هر موضع چه خیزد
فصل نوزدهم: بعضی حالات عرب
فصل بیستم: حکایت های پراکنده

(1)به کتاب‌هایی گفته می‌شد که موقعیت اجرام آسمانی را در آن درج می‌کردند. این کتاب‌ها شامل اطلاعاتی در مورد زمان طلوع و غروب خورشید، ماه و سیارات و ستاره‌های مشهور در روزهای مختلف سال و برای یک محل خاص بوده است که در قالب جدول‌هایی تنظیم می‌شده است.

منبع:www.anthropology.ir