صنایع دستی تهران
دیرینه ترین صنعت دستی رایج در مناطق روستایی استان تهران بافت چادر شب در اندازه های متفاوت، برای مصارف مختلف است.
حوله بافی
در گیلان و کوهان به وسیله دستگاه های دو وردی ساده به تولید نوعی حوله
ابریشمی در اندازه های مختلف می پردازند. در روستای آبسرد از توابع دماوند
نیز حوله بافی رایج است.
زیلوبافی
در منطقه ورامین بافت زیلوهای نامرغوب و ارزان قیمت رواج تقریباً گسترده ای
دارد و در قشلاق داود آباد ورامین، باقرآباد، گرگ تپه، قرچک و خیرآباد
کارگاه زیلوبافی دایر است و گروهی تولید کننده غیر بومی با بهره گیری از
دستگاه های بافندگی دستی سرگرم به کار هستند.
شیشه گری
در روستاهای خیرآباد (از توابع ورامین) و قشلاق ملارد (از توابع کرج)
کارگاه های شیشه گری دایر است. تولید عمده این کارگاه ها پارچ و لیوان ها و
گاهی گلاب پاش است.
قالی بافی
بافت قالی و قالیچه در استان تهران گستردگی چشمگیری دارد. این هنر به صورت حرفه ای خانگی در تمام نقاط روستایی رایج است.
گلیم بافی
گلیم بافی در استان دارای سابقه طولانی است و بافت انواع گلیم نقش دار و
مخطط در نقاط مختلف رواج دارد. گلیم بافان روستایی برای تار و پود بافته
های خود از پشم استفاده می کنند ، ولی در پاره ای موارد نیز برای تولید
محصول مرغوب تر از نخ پنبه ای برای تار بهره می گیرند. گلیم بافی در اغلب
نقاط استان رواج دارد، روستای امیریه (از توابع فیروزکوه)، قشلاق فرون
آباد، حاجی آباد و قلعه نو (از توابع شهرری)، روستاهای کرج از این جمله
اند.
نمدمالی
از جمله صنایع پرپیشینه مناطق روستایی استان تهران نمدمالی بودکه در حال
حاضر تقریباً منسوخ شده است. در سال های اخیر کلیه دست اندرکاران از این
صنعت دست کشیده و فقط تعداد معدودی از عشایر هنگامی که به مراتع حومه منطقه
شمیران کوچ می کنند تعداد محدودی نمد برای مصرف شخصی تولید می نمایند.
تعدادی نمدمال در روستای «کش» از توابع طالقان نیز هنوز حضور دارند.
منبع:www.behtour.com