بنیاد مختومقلی فراغی

تحولات مينياتور به سه دوره متمايز مي شود: دوره مغولي ، عهد صفوي و عصر حاضر .

استاد حسين بهزاد بي ترديد بزرگترين و پرآوازه ترين مينياتوريست قرن حاضر بود. در زمان بهزاد تحول اساسي در مينياتور بوجود آمد او صورت مغولي را از مينياتور دور ريخت و سبكي تازه و شيوه اي اصيل به وجود آورد كه نه تقليد از كار پيشينيان باشد و نه خارج از چهار چوب قواعد اساسي.

مينياتور تا پيش از بهزاد فاقد آناتومي و پرسپكتيو بود و او اين دو را تا آنجا كه به نقاشي لطمه نزند وارد مينياتور كرد. مسئله ديگر در مينياتور قديـم ريـزه كاريـهايي بـود كـه عـمدتا˝ ضرورتي نداشت و فقط وقت مي گرفت بهزاد از اين ريزه كاريها تا حد ممكن صرفنظر كرد.

استاد حسين بهزاد، اين هنر اصيل و ارزشمند ايراني را تعالي بخشيد و چندان به رمز و راز آن دست يافت كه نه تنها نام خود بلكه نام اين هنر ملي را در دنيا ، بلند آوازه ساخت. بهزاد شاعر رنگها بود او با رنگ شادي مي آفريند و غم پديد مي آورد. آزادي احساس در هنر وي به جايي رسيد كه طبيعت را به هر گونه كه مي خـواست جان مي داد و جهاني از رويا مي آفريد.

برگرفته از :مجله هنر و مردم دوره 1 شماره هاي 10- 3 (دي 41- مرداد 42)

ماخذ:www.ichodoc.ir