اَتابَكان‌ِ يَزْد yazd] ، سلسله‌اي‌ atabakan-e از فرمانروايان‌ محلى‌ ايران‌ و جانشين‌ ديالمة آل‌ كاكويه‌ كه‌ از 36 تا 18ق‌/142 تا 318م‌ بر يزد و نواحى‌ مجاور آن‌ فرمان‌ راندند و سرانجام‌، به‌ دست‌ مبارزالدين‌ محمد، بنيان‌گذار دولت‌ آل‌ مظفر منقرض‌ شدند.

ركن‌الدين‌ سام‌ از اميران‌ لشكر يزد كه‌ در دوران‌ فرمانروايى‌ دو دختر واپسين‌ امير آل‌ كاكويه‌ مقام‌ اتابكى‌ ايشان‌ را يافته‌ بود، پس‌ از درگذشت‌ اين‌ دو، رشتة امو را رسماً در اختيار گرفت‌ كه‌ جانشينان‌ وي‌ به‌ اتابكان‌ يزد نامبردار شدند. پس‌ از مرگ‌ سلطان‌ سنجر و فروپاشى‌ سلاجقه‌، اينان‌ به‌ ناچار براي‌ حفظ حكومت‌ خود از سلطان‌ محمد خوارزمشاه‌ و پسر او، سلطان‌ جلال‌الدين‌ اطاعت‌ كردند. پس‌ از پيروزي‌ مغول‌ هم‌ به‌ اطاعت‌ آنان‌ گردن‌ نهادند. اتابكان‌ يزد اينان‌اند:
ركن‌الدين‌ سام‌ حك 36 -84ق‌/142- 188م‌؛ ابوالملوك‌ عزالدين‌ لنگر حك 84 -04ق‌/188-207م‌؛ وردان‌ روز حك 04 - 15ق‌ / 207 - 218م‌؛ سلطان‌ قطب‌الدين‌ ابومنصور اسفهسالار حك 15 -26ق‌/218-229م‌؛ قطب‌الدين‌ محمودشاه‌ حك 26 -37ق‌/229-240م‌؛ ركن‌الدين‌ علاءالدوله‌ مق 62ق‌/ 264م‌؛ طغانشاه‌ د 70ق‌/272م‌؛ علاءالدولة دوم‌ حك 70 - 73ق‌/272-274م‌؛ ركن‌الدين‌ يوسف‌ شاه‌ حك 73 -90ق‌/ 274-291م‌؛ حاجى‌ شاه‌ حك 90- 18ق‌/291- 318م‌.