اِبْراهيم‌ْ خان‌ِ ظَهيرُالدّولة اَفْشار zahir-od-] xan-e ebrahim afsar [dowle(a)-ye مق شعبان‌ 151/نوامبر 738، برادر نادرشاه‌ و يكى‌ از سرداران‌ سپاه‌ او. ابراهيم‌خان‌ پس‌ از پيوستن‌ به‌ دستگاه‌ طهماسب‌ دوم‌ صفوي‌ به‌ مقاماتى‌ دست‌ يافت‌.
وي‌ پس‌ از آنكه‌ به‌ همراه‌ نادر در چندين‌ نبرد پيروزيهايى‌ به‌ دست‌ آورد، در 139ق‌ براي‌ سركوب‌ تاتارهايى‌ كه‌ به‌ مرو هجوم‌ آورده‌ بودند، رهسپار آن‌ سرزمين‌ گرديد و آنان‌ را درهم‌ شكست‌. پس‌ از آن‌ به‌ فرمانروايى‌ خراسان‌ منصوب‌ شد و مأمور گرديد كه‌ در غياب‌ نادر شورشيان‌ را از ميان‌ بردارد. در 143ق‌ افغانها به‌ سرداري‌ ذوالفقار خان‌ ابدالى‌ حاكم‌ فراه‌ به‌ مشهد حمله‌ كردند و شكست‌ سختى‌ به‌ نيروهاي‌ ابراهيم‌خان‌ وارد آوردند. يك‌ سال‌ بعد وي‌ با تسخير قلعة فراه‌ اين‌ شكست‌ را تلافى‌ كرد. در شوال‌ 148 نادر ابراهيم‌خان‌ را براي‌ شركت‌ در مراسم‌ تاج‌گذاري‌ خود از خراسان‌ فراخواند و با دادن‌ لقب‌ ظهيرالدوله‌ وي‌ را به‌ حكومت‌ آذربايجان‌ منصوب‌ كرد و سپهسالاري‌ آنجا را نيز به‌ او سپرد. وي‌ سال‌ بر آذربايجان‌ حكومت‌ كرد و سرانجام‌ به‌ هنگام‌ لشكركشى‌ به‌ داغستان‌ كشته‌ شد.
از كارهاي‌ قابل‌ ذكر ابراهيم‌خان‌ يكى‌ نقره‌ گرفتن‌ دو در صحن‌ مقدس‌ حضرت‌ رضاع‌، و ديگري‌ ايجاد سدي‌ در مرو براي‌ تأمين‌ آب‌ ساكنان‌ آنجا بود.*