خش مورد مصرف: ریشه و برگ گیاه
موارد مصرف: این گیاه از دیرباز مورد استفاده بشر بوده است . در منطقه جهت درمان ناراحتی های معده ، زخم معده، بواسیر، ناراختیهای کبدی، دردهای عضلانی و مفاصل و نیز به عنوان اشتها آور مورد استفاده قرار می گیرد. در درمان زخم معده و ناراحتیهای معده بسیار موثر می باشد.
طریقه ی مصرف آن: بصورت جوشانده و تغلیظ شده شیره ی ریشه می باشد. برای درمان بواسیر به شکل مخلوط با چوُپون چؤکؤرِک، دِمیرتکین(خارخسک) مصرف می شود.
این گیاه در سایر نقاط جهان نیز بطور سنتی برای سرفه، گلو درد و نیز التهاب معده به کار می رود. یکی از مواد فعال این گیاه به نام گلیسیریزین 50 بار شیرین تر از ساکاروز است. در سایر نقاط ایران نیز به طور سنتی بیشتر جهت ناراحتی های معده و زخم معده و اثنی عشر مصرف می گردد.
در ترکمنستان جوشانده ریشه جهت جلوگیری از سرفه، زخم معده ، مری و سوزش ادارای مورد استفاده قرار می گیرد.
ترکیه بزرگترین صادر کننده ی این گیاه بوده و کشورهای آذربایجان ، ایران، پاکستان، روسیه، و سوریه در ردیفهای بعدی قرار دارند. وارد کنندگان اصلی آن کشورهای مصر، فرانسه، ایتالیاو امریکا می باشند. همچنین در بازار ایران چندین دارو از این گیاه وجود دارد که به صورت ترکیب با گیاهان دیگر می باشند مثل آنتی دیابتیک که به صورت پودر بوده و برای درمان قند خون و بعنوان ضد دیابت مصرف می شود. انوکسولون به صورت پماد جلدی و برای قرمزی و التهاب پوست ، اگزمای پوستی و خارش ناشی از نیش حشرات به کار می رود. دـ رگلیس به صورت قرص و برای زخم معده و اثنی عشر، گاستریت و گاسترالژی مصرف می شود.
منبع: کتاب گیاهان دارویی ترکمن صحرا نوشته ی عبدالباسط قربانی .

منبع:www.magtymguly.ir