بویژه در مراسم عروسی، افرادی که خوب می رقصند دعوت می شوند. چراکه سرپرستی این گروهها را افراد محترمی بر عهده دارند که به موسیقی و رقصهای محلی منطقه آشنا هستند. غنای فیگور در رقصهای محلی در واقع مدیون این افراد می باشد. این افراد جهت نشان دادن مهارت و چیرگی خود در این رقصها، فیگورهای فی البداهه خاص خود را اجرا می کنند. بدین ترتیب به انسانهایی که با رقصهای محلی کمی آشنا بوده ولی اجرای کامل آنها را نمی دانند و بویژه نسل جوان این رقصها و فیگورها را نشان داده و انتقال می دهند.

رقصهای محلی می تواند تقلید یک بازی باشد، موضوع برخی دیگر از آنها نیز وقایع اجتماعی، عشق و محبت است. بعنوان مثال رقص Kımıl در اورفا ، به شرح درد ورنج مردمی می پردازد که بدلیل آفتی که به غله زده است در تنگنا هستند. در رابطه با این رقص و دیگر رقصهای مشابه توصیفات زیادی وجود دارد.

بنا به مراسمی که رقص محلی بدان دلیل اجرا می گردد انسانها از لباسهای روزمره و یا خاص استفاده می کنند. در ترکیه همیشه یک آلت موسیقی رقصهای محلی را همراهی می کند. در برخی مناطق نیز زنان همراه با ترانه های محلی می رقصند. نام رقصها معمولا از نانم فردی که آنها را ابداع کرده، نام منطقه جغرافیایی، وقایع طبیعی و مضامین آن برگرفته شده است.

رقصهای محلی بسته به موضوع آنها متفاوت می باشند. در میان رقصهایی که به روابط انسان و طبیعت می پردازد به موضوعاتی چون باران، مه، آب روان و گیاهان برمی خوریم. برخی از آنها نیز روابط انسان و حیوان را موضوع خود قرار داده اند. البته رقصهایی نیز وجود دارند که با اعداد بیان می شوند.

همچنین در میان رقصهای مردمی که وقایع اجتماعی را مورد بررسی قرار می دهند موضوعاتی چون جنگ، دعوا، عشق، محبت و عشوه گری متقابل دختران و پسران بر یکدیگر نیز به چشم می خورد.

برخی از رقصها نیز به موضوع بدرقه سرباز می پردازد. در میان رقصهای مردمی نیز که به موضوع زراعت می پردازد، به امر درو بیشتر از سایر موارد پرداخته شده است، در میان مشاغل نیز تعداد رقصهایی که به چوپانها مربوط می شود و نیز تقلید کارهای روزمره زنان توسط مردان بیشمار است.

رقصهای مردمی در ترکیه به ضرورت ساختار فرهنگی کشور از نظر شکل رقص متفاوت از یکدیگر می باشد. بعنوان مثال در اطراف ارضروم رقص بار، در شرق و جنوبشرق هالای، در تراس حورا و کارشیلاما، در اطراف دریای سیاه حورون، در قونیه و اطراف آن رقص قاشق و در اطراف اژه نیز رقص زیبک بیشتر از دیگر بازیها اجرا می گردد.

امروزه رقصهای محلی از شکل طبیعی خود خارج شده و به شکل یک رشته هنری درآمده که در مسابقات و فستیوالهای هنری و بر روی صحنه اجرا می گردد. بدین دلیل نیز میزان سن آنها مناسب با محلی که بر روی صحنه خواهد رفت تنظیم می شود.

وقتی از نمایش رقصهای محلی در ترکیه صحبت می شود، گروه دولتی رقصهای محلی در اذهان تداعی می شود.

در سال ۱۹۷۳ بنا به فراخوان وزارت جهانگردی و معارف ترکیه، صاحبنظران و متخصصین گرد هم آمده و همراه با مقامات سازمانهای مرتبط، پیشنهادی به وزارت جهانگردی ارائه نمودند.

متخصصین مذکور با هدف ارتقاء سطح هنری رقص های محلی ترکیه، پیشنهاد تشکیل " گروه دولتی رقص های محلی" که مدتها کمبود آن در ترکیه همچون بسیاری از کشورها احساس میشد؛ را دادند که با استقبال مسئولین روبرو شد. بدنبال این پیشنهاد همان سال هیاتی تشکیل شده و پس از یکسال تحقیق در ۱۷ مارس ۱۹۷۵ گروه مذکور رسما تشکیل یافت.

" گروه رقصهای محلی ترک" فعالیتهای آموزشی خود را با برگزاری یک آزمون و تربیت هنرمندان کارآموز رقص آغاز نموده و اولین نمایش خود را در روزهای ۷ ام الی ۱۳ ام می ۱۹۷۶ در تئاتر آنکارا به اجرا در آورد. " گروه رقصهای محلی ترک" تا به امروز، علاوه بر فعالیتهای داخل کشوری، در ۵۵ کشور مختلف نیز حدود ۱۵۰۰ نمایش رقص محلی را با موفقیت به اجرا درآورده است.

این گروه بعنوان نماینده ای از فرهنگ و هنر ترک، از زمان تاسیس تا کنون با حفظ تعهد به اصول پوشش محلی و با بهره گیری از امکانات فنی و مدرن در قالب صحنه پردازی و مفاهیم ، شکل جدیدی از موزیک و رقص محلی ترکیه را به نمایش میگذارد.

در رپراتوآر " گروه رقصهای محلی ترک" که با دقت و هنرمندی خاص کلیه حرکات، رنگها و ظرافتهای مخصوص رقصهای محلی ترک را به نمایش میگذارد؛ زیباترین نمونه های رقصهای محلی مختص مناطق مختلف ترکیه مشاهده میشود.

این گروه در صحنه پردازی و تنظیم حرکات، با دقت هنری خاص خود تلاش میکند تا رقص ها را متناسب با مفهوم صحنه ای که بر روی آن می رود برای اجرا آماده سازد. تا به امروز گروه در اجرای رقصها بدون اینکه به اصالت و شکل رقصهای سنتی ترک اسیب برساند، به شکلی مدرن و امروزی آنها را دوباره تنظیم کرده و شکل داده و در سایه این فعالیتها است که رقصهای سنتی ترک جای برگزیده خود را در میان هنرهای نمایشی باز کرده است.

لباسهای محلی از منطقه خاص خود آورده شده و بدون اینکه به رنگ، نقش و نگار، تزئین و موارد استفاده آنها آسیب برسد با تکنیکهای رقص تلفیق یافته، منحصر بخود بودن و زیباییهایشان به معرض نمایش گذارده شده و به شکلی که هنگام رقص بتوان براحتی از آنها استفاده کرد بار دیگر تولید می شوند.

گروه دولتی رقصهای محلی همانند پرچمی در سراسر جهان ترکیه را تمثیل می نماید. در حالیکه از سویی سعی دارد فرهنگ ملی ترکیه و ارزشهای هنری آن را حفظ نماید، از سوی دیگر نیز از اسباب فرهنگی و هنری که انسانیت به آنها دست یافته بهره مند می شود. در این چارچوب نیز سعی دارد تا با فعالیتهایی بین المللی، غنای فرهنگی ملت ترک، ویژگیهای آن و سطح بالای فرهنگی و هنری را که فرهنگ و هنر ترک به آن دست یافته به همه انسانها و جوامع معرفی نماید.

ت.ر.ت.فارسی