علم حدیث قدیمی ترین علوم اسلامی است.علم حدیث با حضرت محمد( ص ) آغاز شده و در طی زمان به کمال رسیده است.می توان گفت که این علم، از همان آغاز  مسیرترقی رابدون توقف طی نموده وامروزه ضمن خدمت به انسانیت، به تكامل خود ادامه مي دهد.علم حديث البته در همه ي ادوار به يك ميزان ترقي و تلالو نداشته است،در كنار چشم گيرترين ترقيات و درخشان ترين اعصار و دوره هايي كه به اوج كمال رسيده،شاهد زمان هايي  كه دچار وقفه شده و دايره ي تاثيرش محدود گشته، نيز بوده ايم.

بطور خلاصه ي توان گفت ترقي و تعالي و يا وقفه و توقف علم حديث بارشد وتعالي اسلام رابطه ي مستقيم داشته است.در دوره ي گسترش و ترقي اسلام، علم حديث ترقي نموده، آثار ممتاز، اصيل، معتبر و ماندگار خلق كرده، ودر دوره هاي وقفه و سكون اسلام ، حديث نيز دچار وقفه شده ،از اصالت دور گشته و آثاري خلق كرده كه تكرار آثار قبلي است.مي توان گفت آن گاه که مومنين به سنت انبياي خود اهميت داده، علم خويش را افزايش مي دادند،خداوند نيز باداش آنها را به صورت ترقی مادی و برتری سیاسی،اعطاءمي نمودند.

محققين، علم حديث را- با در نظر گرفتن تحقيقاتي كه در حوزه ي حديث انجام گرفته- به چهار مرحله تقسيم مي نمايند :۱- مرحله ي تثبيت  ۲- مرحله ي تدوين  ۳- مرحله ي تصنبف  ۴- مرحله ي تهذيب