اَبو اِسْحاق‌ِ شيرازي دانشنامه ایران جلد: 1 شماره مقاله:789
اَبو اِسْحاق‌ِ شيرازي sirazi] eshaq-e ، جمال‌الدين abu ابراهيم بن على بن يوسف فيروز آبادي 93- 76ق/003-083م، فقيه بزرگ شافعى و استاد نامدار مدرسة نظامية بغداد. زادگاه وي شهر گور در فارس بود كه در زمان عضدالدولة ديلمى حك 38-72ق و به فرمان او فيروز آباد نام گرفت. وي در فيروزآباد، غُندِجان و شيراز دانش آموخت و در 15ق به بغداد درآمد و در حلقة درس قاضى ابوالطيب طبري استاد و پيشواي بزرگ شافعيان حضور يافت. ابواسحاق در 30ق در باب المراتب به جاي استاد به تدريس پرداخت و در 59 ق به دعوت نظام الملك به مدرسة نظامية بغداد انتقال يافت و تا واپسين دم حيات، روزگار خود را به تدريس گذرانيد.
ابواسحاق در گذران زندگى بسيار ساده وبى‌پيرايه بود و تا آن‌گاه كه در نظاميه به تدريس پرداخت، حقوق و مستمري دريافت نمى‌كرد.
آثار چاپى او اينهاست: التبصرة، التنبيه، رسالة فى علم الاخلاق، طبقات الفقهاء، عقيدة ابى‌اسحاق الشيرازي، اللمع، المهذب و الوصول الى علم الاصول يا شرح اللمع .*
منبع: دایره المعارف بزرگ اسلامی
وبلاگ رسمی بنیادمختومقلی فراغی