اَبوبَكْرِ طِهْرانى‌ tehrani] bakr-e ، ديوانى‌ abu و مورخ‌ دربار تركمانان‌ قراقويونلو و آق‌قويونلو در سدة ق‌/5م‌. آنچه‌ از شرح‌ احوالش‌ به‌ دست‌ مى‌آيد، برگرفته‌ از جاي‌ جاي‌ كتاب‌ ديار بكرية اوست‌. او در آغاز كتاب‌، خود را «ابوبكر الطهرانى‌ الاصفهانى‌» ناميده‌ است‌.
ابوبكر نخستين‌بار هنگام‌ مرگ‌ شاهرخ‌ تيموري‌ از خود سخن‌ مى‌گويد. وي‌ در آن‌ زمان‌ در اردوي‌ شاهرخ‌ در ري‌ به‌ سر مى‌برده‌ است‌. شغل‌ اصلى‌ ابوبكر در دربارهاي‌ تركمانان‌ منشيگري‌ بوده‌ است‌.
كتاب‌ ديار بكرية ابوبكر تنها تاريخى‌ است‌ كه‌ مستقلاً دربارة تركمانان‌ قراقويونلو و آق‌قويونلو نوشته‌ شده‌، و به‌ همين‌ سبب‌ از ديرباز شهرتى‌ تمام‌ داشته‌ است‌. اما بايد اضافه‌ نمود كه‌ كتاب‌ ديار بكريه‌ كاملاً بى‌طرفانه‌ نوشته‌ نشده‌ است‌، زيرا مؤلف‌ رويدادهاي‌ مهمى‌ را كه‌ امكان‌ فراموش‌ شدن‌ آنها نبوده‌ است‌، گويا براي‌ آنكه‌ خدشه‌اي‌ به‌ شهرت‌ آق‌قويونلو وارد نيايد، ذكر نكرده‌ است‌. يكى‌ ديگر از نقصهاي‌ اين‌ كتاب‌ نياوردن‌ تاريخ‌ رويدادهاست‌. در اين‌ كتاب‌ دربارة تشكيلات‌ نظامى‌، سياسى‌ و اداري‌ دولتهاي‌ قراقويونلو و آق‌قويونلو و نيز وضع‌ قومى‌ مردم‌ آناتولى‌ شرقى‌ و جنوبى‌ در سدة ق‌ آگاهيهاي‌ سودمند و مهمى‌ آمده‌ است‌.*

منبع: دایره المعارف بزرگ اسلامی