اِبْن‌ِ طولون دانشنامه ایران جلد: 1 شماره مقاله 615
اِبْن‌ِ طولون tulun] ، ابوعبدالله ebn-e يا ابوالفضل شمس‌الدين محمد بن على بن احمد محمد بن على بن خمارويه بن طولون دمشقى حنفى ح 80 -53ق/475-546م، محدث، فقيه، اديب و مورخ. ابن طولون از معدود رجال برجستة اسلامى است كه زندگى‌نامة خويش را نوشته است.
شمار آثار وي شگفت‌آور، و در تاريخ اسلام كم‌نظير است. وي در زندگى‌نامة خويش 28 اثر را به ترتيب حروف الفبا برشمرده كه در علوم مختلف تأليف شده است. از آثار او مى‌توان به الفلك المشحون، الائمة الاثنا عشر، القلائد الجوهرية، الالمام بامثال العوام، العقود الدرية، اعلام الوري، هطل العين فى مصرع الحسين‌ع و المُهدي الى ماورد فى المَهدي اشاره كرد كه در برخى از آنها به امامان شيعه پرداخته است.*
منبع: دایره المعارف بزرگ اسلامی
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۳۹۰/۰۱/۰۲ ساعت 14:0 توسط محمد قجقی
|
وبلاگ رسمی بنیادمختومقلی فراغی