اِبْن‌ِ شَدّاد saddad] ، ابوالمحاسن‌ ebn-e بهاءالدين‌ يوسف‌ بن‌ رافع‌ بن‌ تميم‌ اسدي‌ 39 -32ق‌/145- 234م‌، فقيه‌، قاضى‌ و تاريخ‌نگار شافعى‌.
ابن‌ شداد در موصل‌ زاده‌ شد، سپس‌ به‌ بغداد رفت‌ و سال‌ مُعيد مدرسة نظاميه‌ شد. در 69ق‌ به‌ موصل‌ بازگشت‌ و در مدرسه‌اي‌ كه‌ كمال‌الدين‌ شهرزوري‌ تأسيس‌ كرده‌ بود، به‌ تدريس‌ پرداخت‌. وي‌ همچنين‌ قاضى‌ عسكر و قاضى‌ بيت‌المقدس‌ شد و تا درگذشت‌ صلاح‌الدين‌ ايوبى‌ د 89ق‌، چونان‌ دوستى‌ مشاور و دستياري‌ تاريخ‌نگار در تمام‌ سفرها و جنگها كه‌ گاه‌ خود در آنها شركت‌ داشت‌ و با دشمن‌ مى‌جنگيد، همراه‌ او بود؛ اين‌ دوستى‌ موجب‌ شد كه‌ بتواند شرح‌ زندة وقايع‌ دوران‌ صلاح‌الدين‌ را بنويسد. ابن‌ شداد پس‌ از درگذشت‌ صلاح‌الدين‌ قضاي‌ حلب‌ و سرپرستى‌ اوقاف‌ را برعهده‌ گرفت‌.
از آثار مهم‌ ابن‌ شداد كتاب‌ النوادر السلطانية است‌ كه‌ از منابع‌ مهم‌ و موثق‌ در شرح‌ حال‌ صلاح‌الدين‌ ايوبى‌ و جنگهاي‌ وي‌ به‌ شمار مى‌رود. برخى‌ ديگر از آثار وي‌ عبارت‌اند از احكام‌ الجهاد، دلائل‌ الاحكام‌ و كتاب‌ العصا، دربارة قصة موسى‌ع‌ و فرعون‌.*

منبع: دایره المعارف بزرگ اسلامی