فردریش انگلس در روز 28 نوامبر 1820 در شهر برمن پادشاهی پروس (ووپرتال کنونی ـ یکی از شهرهای ایالت نوردراین ـ وستفالن در غرب آلمان) به دنیا آمد. آموختن زبان آن هم به شکل عمیق و متنوع در سراسر دوران زندگی وی جریان داشت. او 20 سال داشت که براساس قوانین دولت پروس به ارتش فراخوانده شد. وی در همان سال ها به هنگام گذراندن خدمت سربازی، در جلسات و سخنرانی‌ها در دانشگاه‌ها شرکت می‌کرد و رفته رفته با افکار نو آشنا شد. علاوه بر روحیه‌ی جوان که در او جلب توجه می‌کرد، گسترش فکری و شناخت همه جانبه‌ی او از تاریخ، طبیعت، شیمی، گیاه‌شناسی، فیزیک، زبان‌شناسی، اقتصاد سیاسی و علاوه بر همه‌ی این‌ها تاکتیک نظامی قابل توجه است. 

فرهنگ دیداری
در پی تعریف فرهنگ (culture) و میراث (heritage) مباحث زیادی مطرح است. نکته قابل توجه برای کلمه میراث در "مطالعات فرهنگ دیداری" (visual culture studies) آن است که میراث معنای آنچه تاریخیست ندارد بلکه روشی برای ایجاد رابطه با گذشته منسجم و معنادار با امروز است. فرهنگ توسط نسل های قبلی حیات پیدا می کند و در فرآیند فرهنگ سازی به نسل های بعدی منتقل می گردد. مواردی مانند طبیعت، ماهیت انسان و حس های رایج اکثراً قراردادهایی هستند که توسط فرهنگ به ما منتقل می شوند. فرهنگ پدیده ای است که فراگرفته می شود؛ توسط اعضا یک جامعه به اشتراک گذاشته می شود؛ توسط جامعه الگویی برای اندیشیدن و زندگی کردن می گردد؛ از طریق تعامل اعضای جامعه متقابلاً شکل می دهد و شکل می گیرد؛ معنایی سمبلیک پیدا می کند؛ و در آخر درونی سازی و عادت طبیعی جامعه می گردد. 

 

مقدمه و طرح مساله
نهاد آموزشی در جامعه مدرن، جایگاه ویژهای در حفظ و بازتولید اهداف دولت ملی دارد و در ایجاد و تقویت هویت و انسجام ملی، آموزش مفاهیم شهروندی و زمینه‌سازی برای سیاستهای اجتماعی و فرهنگی حاکمیت ملی نقش کلیدی ایفا میکند.

"سینما و تاریخ" (Cinema and History) در اصل کتابی است به زبان فرانسه، که مارک فِرو (Marc Ferro) به سال 1977 میلادی به چاپ سپرده، محمّد تهامی نژاد (زاد: 1321ش) از زبان انگلیسی آن را به فارسی برگردان کرده است.

بازى در صحنه گل‌آلود

دختر پانزده‌ساله‌ای كه در دبيرستان نوباوگان تهران آن زمان درس می‌خواند و مسؤولين مدرسه، به خاطر زیبایی‌اش يا شايد به دليل داشتن خانواده‌ای هنرمند، هميشه نقشى در نمايش جشن پايان سال، براى او در نظر می‌گرفتند، وقتى روى يكى از صندلی‌های رديف جلوى تالار فرهنگَ نشسته و محو تماشاى خاله‌اش «بانو روح‌بخش» بود كه روى سن، كنسرت می‌داد، اصلاً فكرش را هم نمی‌کرد كه زمانى در راه هنر، بايد با يك هواپيماى جنگى از «نى ژنينوگوردو»، شهر ماكسيم كورگى، خودش را به مسكو برساند...

کارگردان، مدرس تئاتر، مترجم آثار نمایشی و یکی از بنیان‌گذاران تئاتر آناهیتا

زیست قوم شناسی

تالیف
ا. ن. آندرسن، دبورا م. پیرسال،‌ یوجین س. هان،‌ نانسی ج. ترنر- 2011

ترجمه
منیژه مقصودی (دانشیار دانشگاه تهران)
‌ هما حاجی علی محمدی (پژوهشگر ارشد مردمشناسی پژوهشکدۀ مردم‌شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری)
امیر غریب عشقی ‌‌(عضو هیأت علمی سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی)
بابک غلامین (عضو هیأت علمی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی)

براى آنانى كه اهل جست‌وجو و غور و تفحص در فرهنگ اقوام ایرانی‌اند، منوچهر ستوده از نام‌آشنایان مهم پژوهش در اين عرصه است و براى آنانى كه سر سفر دارند و پاى راه ، ستوده الگوى یگانه‌ای است كه موجب حسرت و حتى حسادت می‌شود! نام او با تاریخ‌نگاری و فرهنگ‌نویسی قومى ايرانى گره خورده است. پير جغرافياى تاريخى سرزمين ايران...

محمدصادق کُلبادی 
نسیم بیداری

1- نخبه کیست و آیا هر آن کسی که در فضای سیاسی جامعه محبوبیت داشته باشد یا تاثیر گذار باشد و یا در مقابل جریان سیاسی حاکم قرار بگیرد را می‌شود نخبه سیاسی نامید و حذف آن توسط جریان حاکم را نخبه کشی نام نهاد؟

نخبه یکی از واژگانی است که از لحاظ ریشه‌شناسی در  زبان‌های اروپایی و فارسی و عربی بیشترین هم‌پوشانی را نشان می‌دهد و البته  تفاوت‌های ظریفی هم بین این ریشه ها وجود دارد که از دوران باستان تا امروز می‌توان با آنها برخورد و این تفاوت‌ها خود گویای تحول معنایی آن هستند. در فارسی و عربی واژه نخبه را  برای elite معادل گرفته‌اند که از ریشه electus لاتین می‌آید یعنی «انتخاب شده»  که امروز هنوز در زبان‌های انگلیسی و فرانسه ما از آن واژه های «منتخب» یا «نماینده» (elected /élu) و «انتخابات» (election / éléction) را داریم. و همانطور که می‌بینیم اینجا هم‌پوشانی معنایی بالایی با عربی و فارسی وجود دارد که  ریشه «نخبه» را به «انتخاب» و «انتخابات» می‌رساند. در این معنی، «منتخب بودن» به معنی «دارا بودن نوعی برتری» بوده است که  بر اساس معیارها و شاخص‌هایی که نظام اجتماعی تعیین می‌کرده،  فردی را در آن مقام می‌گذاشته است. از این رو اینکه در  مجموعه حاکم در ایرن به برخی از افراد «نخبه» بگویند  تضادی شکلی با ریشه واژه ندارد اما از لحاظ معنایی قابل چالش است.