بنیاد مختومقلی فراغی

تغییر ساعت در اولین روز فرودین ماه،‌ ابتکاری نیست که متعلق به « ما ایرانی ها» باشد، اما هر چه باشد این عقب کشیدن ساعت،‌ نشانه رسمی آن است که تابستان در راه است!

مشخص نیست که ابتکار اولیه تغییر ساعت در آغاز نیم سال گرم از کجا آمده است، ‌اما تاریخ نشان می دهد که کشورهای اروپایی که هم درعرض‌های جغرافیایی بالاتری هستند و بهره کم تری از نور آفتاب دارند و هم مصرف کننده انرژی هستند که یعنی منابع انرژی شان از جمله زغال سنگ محدود و گران است، در این زمینه از بسیاری کشورهای دیگر جلو بوده اند.

می گویند در 1907 ویلیام ویلت انگلیسی،‌ یکی از اولین کسانی بود که ایده ساعت تابستانی و زمستانی را مطرح کرد،‌ بعد از او و در 1916 اواخر جنگ جهانی اول، این ایده به دست بنجامین فرانکلین مخترع و سیاست مدار آمریکایی ترویج شد،‌ تا به استفاده بیشتر از نور روز به صرفه جویی در هزینه ها کمک کند و در نتیجه مردم مجبور نباشند صبح‌های زود هم از شمع روشن استفاده کنند.

آلمان که در این زمان درگیر جنگ بود، یکی از اولین کشورهایی است که تغییر ساعت تابستانی را اجرایی کرد تا مصرف داخلی زغال سنگ را کاهش دهد و به امکانات جنگی اش بیافزاید.

«تهران خیابان شریعتی. نرسیده به پل سید‌خندان. پلاک 892. آدرس موزه‌ی «رضا عباسی» است. موزه‌ای برگرفته از نام یکی از نگارگران بزرگ ایران در عهد شاه عباس و متولد 974 هجری قمری در تبریز.»

به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، «رضا عباسی» از هنرمندان بزرگ عصر صفوی است که سبک هنری خاصی را در نقاشی ایرانی ابداع کرد. او تمایل خود را به مشاهده وقایع و ثبت آن‌ها با طراحی سیاه قلم و ترسیم تک چهره و تک نگاره نشان داد و پس از مولانا «شیخ محمد سبزواری» به رواج صورت فرنگی در ایران پرداخت. در دوران شاه عباس بزرگ سه نقاش و خوشنویس هنرمند زندگی می‌کرده‌اند که به دلیل شباهتی که در نام و هنر داشته‌اند در تشخیص آنان نوعی ابهام به وجود آمده است.

امروزه علاوه بر این‌که بخشی از آثار او و شاگردانش در موزه رضاعباسی است، بسیاری از آثار این هنرمند امروزه زینت‌بخش موزه‌هایی چون «بوستون»، «ارمیتاژ» و «مترو پولتین» است.